Kilka tygodni temu, gdy tylko ukazał się zwiastun filmu „Kler” napisałam na portalu wPolityce.pl, że  wraz z tym filmem środowiska lewicowe i liberalne dostają do ręki argument, który pozwoli im chłostać znienawidzony tytułowy „Kler”.

Tacy właśnie są księża - będą mówić, nie znając żadnego z nich. To im ułatwi codzienną walkę z Kościołem”

-pisałam.

Nie pomyliłam się. Dziś duchownych najmocniej atakują ci, którzy z Kościołem nie mają wiele wspólnego. Poza jawną niechęcią wobec niego.

„Kler” nie jest moralitetem, to prawie jak reportaż z codziennego życia kleru: mamona, władza, wóda, seks, pycha

-to oświecona Magdalena Środa.

Hanna Lis stwierdziła natomiast, że rzeczywistość jest znacznie gorsza niż film Smarzowskiego, a Janusz Gajos przyznał, że film jest skierowany przeciwko Kościołowi jako instytucji, która jest daleka od duchowości.

To jest po prostu biuro, rodzaj teatru, który ma swoją kurtynę. A za kurtyną dzieją się różne rzeczy bardzo ludzkie

— stwierdził aktor.

Długo można by cytować pomyje, które różnie ludzie wylewają pod adresem duchowieństwa i Kościoła. Smarzowski, jak już pisałam, z patologii, marginesu, z którym bezwzględnie trzeba walczyć uczynił normę, którą ta patologia nie jest. Natomiast jego wyznawcy łyknęli to niczym prawdę objawioną i na wyścigi okładają tą niby-prawdą na prawo i lewo. Z pewną dozą prawdopodobnieństwa mogę stwierdzić, że bywam w kościele częściej niż pani Środa i nie znam ani jednego zachlanego, zboczonego, rozpasanego, zdeprawowanego duchownego. Znam za to wielu oddanych swojej pracy, prawdziwych przewodników duchowych, szerzących z pasją Słowo Boże, otwartych na parafian, kochających Boga i ludzi. Jednak film o nich nie zarobiłby dla Smarowskiego pieniędzy. A film o zachlanych, klnących, bzykających, pazernych klechach już zarabia, bo bije rekordy popularności. I to mnie trochę dziwi. Że ludzie aż tak dali się ogłupić, traktując ten film niemal jak dokument, prawdę przez Smarzowskiego objawioną. Odpowiedź na pytanie dlaczego tak się stało dał Jerzy Urban:

To jest bardzo ciekawe zjawisko, że jest taki aplauz dla tego filmu. Ja w tym dostrzegam kawał swojej roboty.

A kasa płynie szerokim strumieniem. I to wcale nie do kieszeni kleru.