Janusz Kurtyka i Stefan Melak – łączy ich nie tylko data urodzenia i data śmierci. Obaj byli wielkimi patriotami, którzy przez całe swoje życie walczyli o historię prawdziwą. Nie tę wygodną i lekką, tylko zgodną z faktami i zdarzeniami. Ich celem było Państwo, które dba o swoich obywateli i pamięta o swoich bohaterach.

Stefan Melak był 14 lat starszy od Janusza Kurtyki. Historia towarzyszyła mu już od dzieciństwa. Wychowywał się w kulcie powstania listopadowego, w którym uczestniczyli jego przodkowie. Wcześnie poznał też dzieje Powstania Warszawskiego. Z przekazów rodzinnych dowiedział się także o Zbrodni Katyńskiej, popełnionej rękami Sowietów na polskich oficerach. Od tego czasu mocno zaangażował się w upamiętnienie ofiar tego ludobójstwa. Stanął na czele Konspiracyjnego Komitetu Katyńskiego. To właśnie on postawił w 1981 r. pierwszy pomnik poświęcony ofiarom Zbrodni Katyńskiej – na skutek protestu ambasady radzieckiej nie przetrwał on nawet doby. Katyń był obecny w jego życiu do końca – zginął udając się do Rosji, aby upamiętnić ofiary ludobójstwa na polskich oficerach przez NKWD.

13 sierpnia 1960 r. w Krakowie urodził się Janusz Kurtyka – dr hab. nauk historycznych, działacz Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był pierwszym dyrektorem krakowskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej, po czym w 2005 r. Sejm zaakceptował jego kandydaturę na prezesa tej instytucji. Jednym z jego celów było przywrócenie pamięci tzw. „Żołnierzom Wyklętym”. Jeszcze w PRL-u, w podziemnym wydawnictwie wydał biografię gen. Leopolda Okulickiego. To dzięki niemu 1 marca obchodzimy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Także on był inicjatorem rozpoczęcia prac ekshumacyjno-archeologicznych w kwaterze „Ł” na Powiązkach w celu odnalezienia szczątków więźniów zamordowanych w więzieniu na Mokotowie w latach 1958-1956.

 

CZEŚĆ ICH PAMIĘCI!

mc