Portal wNas.pl. publikuje fragmenty wywiadu rzeki z Tomaszem Trzcińskim, kompozytorem, pianistą i dyrygentem mieszkającym i tworzącym w Niemczech. Rozmowę przeprowadził Aleksander Rybczyński. Książka pt."Przewodnik dźwięku" ukaże się niebawem nakładem oficyny FJ.

Tomasz Trzciński opowiada o swojej twórczości, stosunku do Polski i patriotyzmie i na emigracji.

Mija już 13 rok od czasu mego definitywnego wyjazdu z Polski, życie w tym kraju, w Niemczech jest dla mnie w zasadzie teraz pierwszą rzeczywistością, z którą związana jest moja praca i codzienność. Ale w ciągu tych wszystkich intensywnie spędzonych tutaj lat nie osłabło we mnie ani na chwilę i ani na jeden moment poczucie tego że jestem Polakiem, że reprezentuję Polskę i polską kulturę, a także – polską sztukę, tradycję i historię. I to że wiem stąd pochodzę i na jakim gruncie się wykształciłem. Nie ubiegałem się tutaj i nie ubiegam w dalszym ciągu o niemieckie obywatelstwo, nie czuję takiej potrzeby. Ostatecznie, dzisiaj poprzez Unię Europejską nie czuję się od mojego kraju jakoś szczególnie odizolowany. Tutaj mieszka bardzo wiele różnych narodowości, zachodnie Niemcy współczesne są krajem bardzo różnorodnym kulturowo, z wieloma różnymi emigracjami starszymi i młodszymi wokół, także z Polski.

Czy poza granicami kraju można być dumnym z polskości? Kompozytor nie ma wątpliwości.

Gdyby mnie ktoś zapytał, gdzie jest dla mnie Polska, odpowiem – zawsze tam gdzie i ja jestem, we mnie w środku, w sercu i duszy, zawsze ją ze sobą noszę i nie czuję się przez to szczególnie obciążony. Trzeba czuć się dumnym z tego powodu i nie wolno się tego wstydzić – wówczas i reakcja środowiska niemieckiego jest inna.

 

Trzciński zauważa, że przyznawanie się do własnych korzeni jest za granicą lepiej odbierane niż to się przypuszcza w w Polsce.

Nie zapomnę bardzo pozytywnego zdumienia redaktora prowadzącego ze mną wywiad w SWR1 jesienią 2011 na żywo, w zupełnie niemieckojęzycznej audycji, gdy powitałem polskich i niemieckich słuchaczy właśnie po polsku, dłuższym zdaniem. To zostało przez niemieckich słuchaczy bardzo dobrze odebrane, nie kryli zaskoczenia. Oni to wbrew pozorom – cenią.

Warto będąc Polakiem czuć się poza granicami kraju Polakiem, to wbrew forowanej dzisiaj ideologii niektórych mainstreamowych mediów w Polsce – wartościowe uczucie. Pod tym względem jestem bardzo wzruszony taką samą jak moja reakcją na podobne pytanie profesora Biniendy na warszawskim lotnisku. (Który na pytanie “skąd zainteresowanie Pana polskimi sprawami odpowiedział: “bo jestem Polakiem” - przypis AR) Uważam dokładnie tak samo. Wiem że wielu tutaj jest innego zdania, mają do tego zazwyczaj powody osobiste. Ocenę tego pozostawiam już jednak im samym.

Dłuższy fragment rozmowy znajdziesz na portalu: wNas.pl

ansa/wNas.pl