Konserwatywny tygodnik „Valeurs actuelles” zarzucił byłemu szefowi MSZ Francji i współzałożycielowi organizacji Lekarze bez Granic Bernardowi Kouchnerowi popieranie pedofilii i podpisanie w 1977 roku apelu o dopuszczanie relacji seksualnych dorosłych z dziećmi.

Kouchner udzielił w zeszłym tygodniu obszernego wywiadu tygodnikowi „Le Point”, w którym na pytanie dziennikarzy o petycję, odpowiedział, że „to były inne czasy, inne zwyczaje”.

Okres był głupio luźny, liberalny. Ogarnęły nas ideologie

— ocenił.

W swoim najnowszym wydaniu tygodnik „Valeurs actuelles” ostro krytykuje znanego polityka w artykule zatytułowanym „Surrealistyczna obrona Kouchnera, który podpisał propedofilską petycję w 1977” .

Kouchnerowi „trudno wyjaśnić” poparcie apelu, którego – jak twierdzi – nawet nie przeczytał – ironizuje „Valeurs actuelles”, cytując wywiad francuskiego polityka w „Le Point”.

W 1977 roku francuski pisarz Gabriel Matzneff opublikował w dziennikach „Le Monde” oraz „Liberation” apel w obronie dorosłych oskarżonych o akty seksualne z dziećmi, wzywając do zmiany kodeksu karnego w zakresie karania pedofilii.

Apel podpisało wielu znanych francuskich intelektualistów, polityków oraz pisarzy, m.in. właśnie Kouchner, pisarka, filozofka i feministka Simone de Beauvoir, prozaik i poeta, zwolennik polityki partii komunistycznej Louis Aragon;,pisarz oraz teoretyk semiologii Roland Barthes, pisarz i filozof, czołowy przedstawiciel francuskiego egzystencjalizmu i laureat Nagrody Nobla w 1964 roku Jean-Paul Sartre oraz filozof Jacques Derrida.

Apel został opublikowany dzień przed rozpoczęciem procesu trzech mężczyzn oskarżonych o pedofilię.

Sam Matzneff oskarżany o relacje seksualne z nieletnimi również nie schodzi ze stron francuskich gazet w ostatnim czasie. W ubiegłym tygodniu znane wydawnictwo Gallimard zawiesiło z nim współpracę.

Na temat Kouchnera media spekulują, że „trzyma się blisko byłego prezydenta Nicolasa Sarkozy’ego” i że chciałby wrócić do aktywnej polityki.

Kouchner rozpoczął swoją karierę polityczną już na studiach medycznych, kiedy wstąpił do partii komunistycznej. Następnie związany był z socjalistami, a w 2007 roku po wygranych przez Sarkozy’ego wyborach prezydenckich został ministrem spraw zagranicznych w centroprawicowym rządzie premiera Francois Fillona. Wcześniej pracował jako lekarz dla Czerwonego Krzyża. W 1971 roku założył organizację Lekarze bez Granic, z której odszedł w 1980 roku po konflikcie z jej szefem Claude’em Malhuretem.

mly/PAP