Postać Gregora Mendla, aczkolwiek dość powszechnie znana, przez lata była w znacznej części zniekształcana. Wprawdzie za moich młodych lat przedstawiane były jego naukowe osiągnięcia, bez których genetyka w żaden sposób obejść się nie mogła, ale wiadomość o tym, że Mendel prowadził życie zakonne, że był przez długi czas opatem augustianów w Brnie – ani słowa.

Pewnie w ówczesnej Czechosłowacji nie było inaczej. Tak, jakby pośmiertne perypetie nie miały się dla genialnego Czecha nigdy skończyć, bo przecież zanim docenione jego odkrycia też parę ładnych lat minęło. Dziś wiemy, że wszystko, co genetyka wciąż odkrywa rozpoczęło się właśnie w Brnie, w pomieszczeniach zakonnych i w niewielkim ogrodzie augustianów. Prawa dziedziczenia w przyrodzie, przetestowane przez Mendla na nasionkach grochu, a ogłoszone już w 1866 roku, musiały jednak czekać na uznanie aż do początku następnego stulecia, bo wydawały się współczesnym mało przekonujące. Dziś wiemy, że Mendel to jeden z najwybitniejszych odkrywców. Swoje spostrzeżenia dotyczące praw dziedziczenia, doświadczenia przedstawił dokładnie pięknym, kaligraficznym pismem, ale dzieło to przez lata skrywane było w Niemczech, w jednym z augustiańskich klasztorów. W roku 2012 powróciło do Brna, ale wkrótce znalazło się w jakimś adwokackim depozycie w Wiedniu, bo taka była wola poprzedniego przeora klasztoru.

Niedawno do Brna trafili dwaj polscy zakonnicy ojciec Jan Emil Biernat i ojciec Wit. Odszukanie rękopisu Mendla było dla nich zadaniem pierwszej potrzeby, gdyż uznali, że wreszcie nadszedł czas, by owo dzieło znalazło się znowu w miejscu jego powstania i doczekało się po raz pierwszy wspaniałej ekspozycji. I tak właśnie się stało. Na początku lutego otwarta została stała wystawa poświęcona Gregorowi Mendlowi, a atrakcyjnie ukazany, wielostronicowy rękopis najważniejszego dzieła wykształconego filozofa, który stał się z własnej inicjatywy najsławniejszym genetykiem, jest tej wystawy centralnym obiektem. Do Brna blisko, ojciec Jan i ojciec Wit, wraz z ojcem Angelo zapraszają. Warto zobaczyć rezultat ich trudu.