Ostatnią długą regularną wojną totalną w dotychczasowej historii świata nie była druga wojna światowa. Była to Wojna Koreańska. Późniejsze wojny nie były totalne, lub były krótkie, albo były częściowo lub całkowicie nieregularne.

Źródłem Wojny Koreańskiej stała się oś Moskwa-Pekin. W 1950 roku Mao Zedong po raz pierwszy w życiu wyjechał z Chin, aby 14 lutego ze Stalinem na Kremlu podpisać Traktat o Przyjaźni, Sojuszu i Wzajemnej Pomocy. Sojusz sowiecko-chiński okazał się wstępem do agresywnej polityki bloku wschodniego w całym świecie. W latach 1950-1953 na małym Półwyspie Koreańskim walczyły siły zbrojne trzech globalnych mocarstw: Związku Sowieckiego, Chińskiej Republiki Ludowej i Stanów Zjednoczonych wraz z wieloma sojusznikami z Europy, Azji i regionu Pacyfiku. Mniej liczyli się sami Koreańczycy.

Długa regularna wojna totalna szczególnie mocno wyniszcza kraje. Cała Korea – Południowa i Północna – już wcześniej były zniszczone i cofnięte w cywilizacyjnym czasie przez inne wojny, utratę niepodległości i japoński kolonializm. Wojna Koreańska zepchnęła kraj na samo dno świata. Przemysł nie istniał. Życie gospodarcze zostało sprowadzone do prostego rolnictwa i rzemiosła. Bieda i niedorozwój były prawdopodobnie (trudno o wiarygodne statystyki międzynarodowe z tamtej epoki) takie, jak w Polsce w 1945 roku, lub gorsze. Podczas drugiej wojny światowej zginęła bardzo duża część obywateli Polski o wyższym wykształceniu. Podczas Wojny Koreańskiej komunistyczne siły i służby północnokoreańskie – w sojuszu z ZSRS i ChRL – zabijały wszystkich studentów i absolwentów wyższych uczelni na zajętych terenach Korei Południowej. Taka jest wojna totalna.

Minęły mniej więcej dwa pokolenia.

Miejsce 1 na świecie pod względem wyższego wykształcenia młodych mieszkańców zajmuje Korea Południowa teraz w 2017 roku. Dyplom licencjacki lub magisterski albo doktorat zdobyło 68 procent grupy wiekowej 25-34 lat. Druga jest Japonia z wynikiem 59 procent, a trzecia Kanada z wynikiem 58 procent (podaję tu i niżej dane za 2014 rok – najnowsze dostępne z całego świata – i pomijam mikropaństwa).

Także na sam szczyt świata awansowała Korea Południowa w rankingu nakładów na badania i rozwój (research and development – R&D) w stosunku do produktu krajowego brutto. Ranking obejmuje sumę nakładów władz centralnych i samorządu terytorialnego, przedsiębiorstw, uczelni, fundacji i wszystkich innych podmiotów na badania naukowe i wdrożenia wyników badań do gospodarki i społeczeństwa. Korea Południowa ma współczynnik 4,292 procent. Ostatnio wyprzedziła wieloletniego lidera – Izrael, obecnie drugi ze współczynnikiem 4,109 procent. Japonia na miejscu 3 wydaje na badania i rozwój 3,588 procent PKB.

Również miejsce 1 w rankingach globalnych zajmuje dziś Korea Południowa co do liczby międzynarodowych wniosków patentowych w stosunku do liczby ludności – i w stosunku do produktu krajowego brutto. To uzupełniające się miary kreatywności i innowacyjności kraju i gospodarki. Licząc na milion mieszkańców, współczynnik Korei Południowej wynosi 3254 wniosków, a współczynniki drugiej Japonii i trzeciego Luksemburga odpowiednio 2092 i 1053 wniosków. Licząc na 100 miliardów dolarów amerykańskich realnego PKB (w cenach z 2011 roku), Korea Południowa ma wynik 9673 wniosków, a druga Japonia i trzecie Chiny odpowiednio 5879 i 4661 wniosków. Widać ostre różnice między medalistą złotym, srebrnym i brązowymi.

Korea Południowa podjęła niezwykły w skali świata eksperyment cywilizacyjny. Odkryła sposoby wyzwalania potencjału bez granic i wyprzedzania całego otocznia – nawet globalnego otoczenia. Osiągnęła historyczny sukces mimo skrajnie trudnego położenia geopolitycznego i mimo braku istotnych bogactw naturalnych. Udowodniła, że największym bogactwem są ludzie.

Ktoś w Polsce i Europie szuka sprawdzonych wzorów rozwoju i innowacyjności?

CZYTAJ TAKŻE: Nagrody Nobla – jak w XXI wieku Japonia wspięła się na drugie miejsce w świecie po USA

CZYTAJ TAKŻE: Robotyzacja wojny. Zaskoczenie na elitarnym światowym rynku uzbrojonych dronów

CZYTAJ TAKŻE: Szwecja wyłączy energię inną, niż ze źródeł odnawialnych – ale z wyjątkiem atomowej