Węgierskie media uważają, że sposobem na demobilizację elektoratu była niedawna wypowiedź szefa Komisji Europejskiej Jean-Claude’a Junckera. Stwierdził on, że Bruksela wycofuje się ze swych planów walki z kryzysem imigracyjnym, w tym narzucania krajom unijnym obowiązkowych kwot. Gdyby okazało się to prawdą – jak pisze część węgierskich publicystów – referendum stałoby się bezprzedmiotowe. Inni z kolei uważają, że jedna deklaracja brukselskiego dygnitarza nie oznacza wcale ostatecznej rezygnacji z wcześniejszych planów, natomiast może sprawić, iż część wyborców pozostanie w domach.

Jak powiedział mi Attila Szalai, pracownik Instytutu Badań i Archiwum Transformacji Ustrojowej, w tej rozgrywce Orbán gra o większą stawkę. Zwycięstwo w referendum może bowiem ośmielić inne siły w Unii Europejskiej, przeciwne polityce imigracyjnej Berlina i Brukseli, oraz stać się dla nich impulsem do działania.

Triumf Fideszu będzie też zarazem zwycięstwem państw Grupy Wyszehradzkiej, ponieważ zarówno rządy, jak i większość obywateli Polski, Słowacji i Czech mówi w sprawie kryzysu imigracyjnego tym samym głosem co Węgrzy.

Viktor Orbán uważa też, że jeśli powiedzie mu się w referendum, to będzie miał mocniejszą pozycję na forum europejskim, by zaproponować zmianę traktatu lizbońskiego UE. Zależy mu bowiem na nowym dokumencie, który wzmacniałby podmiotowość państw narodowych w Unii. Jak powiedział rzecznik węgierskiego rządu Zoltán Kovács:

Stanowisko premiera nie uległo zmianie: od czasu przyjęcia traktatu w Lizbonie zmieniło się kilka zasadniczych okoliczności, na które Europa nie była przygotowana.

Kovács sprecyzował, że chodzi np. o Brexit czy kryzys imigracyjny. To sprawia, że konieczna staje się rewizja traktatu lizbońskiego.

Nic więc dziwnego, że za tydzień oczy całej Europy zwrócone będą na Węgry.