Wypadek maszyny należącej do niemieckiego przewoźnika Gernanwings nastąpił we wtorek o godzinie 10.40. W czwartek przed południem francuska prokuratura podała podstawowe informacje o przebiegu i przyczynie katastrofy. Od wydarzenia upłynęło wówczas ok. 48 godzin.

Kluczowe znaczenie miała tu jedna z odnalezionych czarnych skrzynek – ta rejestrująca dźwięki w kabinie pilotów. Mimo, że sam samolot rozleciał się w drobny mak, czarna skrzynka zachowała się w dobrym stanie. Na jej obudowie widoczne są wgniecenia, ale całkowicie nienaruszony jest cyfrowy nośnik informacji. I to właśnie jest ten decydujący czynnik.

W Polsce pamiętamy przecież, jakie były problemy z odczytaniem zapisów dźwiękowych z Tupolewa, który rozbił się w 2010 roku pod Smoleńskiem. Jak długo to trwało i jak bardzo sporna była interpretacja tych zapisów. Tu wszystko rozstrzygnęło się bez żadnych wątpliwości bardzo szybko. Włącznie z tym, że urządzenie nagrywające wyraźnie zarejestrowało oddech drugiego pilota, a nawet to, że ten oddech był miarowy do samego momentu zderzenia ze zboczem. A właśnie takie szczegóły mają znaczenie dla śledztwa.

Dlaczego tak nie mogło był w przypadku naszego Tupolewa Tu-154? Dlatego że – pomijając już wielokrotnie opisany bałagan i mataczenie Rosjan – tamten rejestrator dźwięku przypominał słynny w latach 70-tych magnetofon ZK 140T, ten zaś jest urządzeniem o niebo bardziej czułym. Po prostu, Airbus A-320 był (choć niemłody) konstrukcją znacznie nowocześniejszą.

Jeszcze jeden dowód na konieczność utrzymywania nowoczesnej floty powietrznej. Zresztą, nie tylko dla VIP-ów.