Istnieją dwa różne modele społeczeństwa zachodniego: amerykański i europejski. Na Stary Kontynent można przenosić wybrane idee z USA , Kanady lub Australii, ale nie ich cywilizację w całości. Imigranci z odległych kultur tam, w Nowym Świecie, integrują się łatwo ze społeczeństwem, tu, w Starym Świecie, często ją odrzucają, co grozi katastrofą

— pisze dr Grzegorz Kostrzewa-Zorbas w światecznym wydaniu tygodnika „wSieci”.

Kraje Zachodu i reszty świata coraz bardziej się upodabniają do siebie, a zwłaszcza do USA. Nie tylko Coca-Colą i McDonald’sem, lecz wartościami tak istotnymi jak obszerne katalogi praw i swobód człowieka i obywatela. Ale nawet to upodobnienie pozostaje niepełne, bo te same normy w różnych kulturach oznaczają co innego, a czasem są puste. Amerykański model społeczeństwa – głównie w Stanach Zjednoczonych wynaleziony i rozwijany, a obecny w nielicznych innych krajach świata – jest mocno wielokulturowy i wewnętrznie zróżnicowany mimo wszechobecnych symboli ujednolicenia

— podkreśla publicysta.

Ameryka czerpie prawdziwą jedność z wąskiego, ale mocnego fundamentu idei o źródłach oświeceniowych. Nie jest on równie mocny nigdzie w Europie, która trwa dzięki swoim tożsamościom religijnym i narodowym. A gdy tożsamości się zderzają, Europa pogrąża się w chaosie i wojnie

— dodaje.

Cały tekst Grzegorza Kostrzewy-Zorbasa w najnowszym numerze tygodnika „wSieci” w sprzedaży od 15 grudnia br., także w formie e-wydania