1. Wczoraj po blisko 3 godzinnej debacie Parlament Europejski zatwierdził Komisję Europejska pod przewodnictwem byłego luksemburskiego premiera Jean - Claude Junckera i to znaczącą większością głosów.

Ostatecznie na 699 głosujących europosłów, poparło komisję 423 europosłów (chadecja, lewica, liberałowie), 67 wstrzymało się od głosu (moja frakcja ECR), a 209 było przeciw (komuniści, zieloni, a także frakcja Nigela Faraga i europosłowie niezrzeszeni ale pod wodzą Marine Le Pen). Niespodzianki nie było, zresztą nikt się jej nie spodziewał wiadomo, że europejska chadecja zawarła tuż po wyborach do europarlamentu porozumienie z lewicą, stąd już w lipcu chadek został przewodniczącym nowej Komisji, a przewodniczącym Parlamentu wybrano Martina Schulza przedstawiciela lewicy.

2. Wcześniej podczas przesłuchań kandydatów na komisarzy europosłowie reprezentujący chadecję trochę przyciskali kandydatów delegowanych przez lewicowe europejskie rządy, stąd między innymi konieczność wymiany kandydatki przez rząd Słowenii (ta wcześniej zgłoszona została negatywnie oceniona przez Parlament), a europosłowie z lewicy napsuli trochę krwi kandydatom delegowanym przez rządy związane z europejską chadecją.

W tym drugim przypadku wprawdzie nie doszło do zakwestionowania żadnego komisarza ale dwójce z nich ograniczono kompetencje, delegowanemu przez Węgry kandydatowi na komisarza ds. praw obywatelskich edukacji i kultury, przewodniczący Juncker odebrał obszar praw obywatelskich, a delegowanej przez Polskę komisarz ds. rynku wewnętrznego, przemysłu i przedsiębiorczości Elżbiecie Bieńkowskiej z kolei sprawy przemysłu farmaceutycznego, leków i wyrobów medycznych.

3. Moja frakcja ECR nie głosowała przeciw Komisji ponieważ uznajemy prawo państw narodowych do delegowania swoich kandydatów na komisarzy i w związku z tym nie chcieliśmy kwestionować wyborów dokonanych przez rządy państw członkowskich.

Wstrzymaliśmy się od głosu, ponieważ mamy zastrzeżenia do programu, który zamierza realizować Komisja pod przewodnictwem Junckera.

Spodziewamy się niestety zaostrzenia polityki klimatycznej czego najdobitniejszym wyrazem jest poparcie Junkera dla pakietu klimatycznego zostawionego przez jego poprzednika zawierającego obwiązek 40% redukcji CO2 i to dla każdego kraju członkowskiego z osobna.

Spodziewamy się także bezwzględnego przestrzegania obowiązków dla krajów członkowskich wynikających z paktu fiskalnego w tym w szczególności ingerencji Komisji w procedurę uchwalania budżetów krajowych, a także sprowadzania tzw. deficytu strukturalnego do poziomu 1% PKB (dla Polski poziom bardzo trudny do osiągnięcia).

Spodziewamy się wreszcie ograniczeń związanych z finansowaniem Wspólnej Polityki Rolnej, co oznacza pożegnanie z możliwością wyrównania dopłat bezpośrednich w krajach Europy Środkowo - Wschodniej przynajmniej do średniej unijnej i poważnych ograniczeń w finansowaniu rozwoju obszarów wiejskich.

4. To tylko niektóre zagrożenia jakie niesie za sobą realizacja programu zapowiedzianego przez Junckera ale wielką niewiadomą jest sama organizacja pracy Komisji jaką zaproponował jej przewodniczący.

Otóż przewodniczący będzie miał aż 7 zastępców, którym nie przydzielono żadnych tek ale mają odpowiadać za tzw. priorytetowe zadania ale także nadzorować pozostałych 20 komisarzy, którym przyznano konkretne obszary odpowiedzialności.

To ta 20-stka będzie dysponowała dyrekcjami generalnymi i zatrudnionymi tam setkami pracowników, a komisarze wiceprzewodniczący będą mieli skromne gabinety urzędnicze i niejasny zakres obowiązków.

Przewodniczący Juncker twierdzi, że taka konstrukcja Komisji ma zdecydowanie usprawnić jej pracę ale istnieją poważne obawy, że może być zupełnie inaczej, spory kompetencyjne mogą być wręcz codziennością, a przepychanki czyje zdanie ma być decydujące, będzie musiał rozstrzygać co i rusz sam jej szef.

W tej sytuacji wstrzymanie od głosu przez europosłów Prawa i Sprawiedliwości wydaje się odpowiedzialnym posunięciem.