Do 2015 r., przez 17 lat, jeździłem po Polsce z wykładami, gdyż moje wyraziste poglądy nie pozwalały na wyżywienie ośmioosobowej rodziny – często nie było dla mnie pracy w branży.

Jeździłem również do liceów, dawałem rekolekcje, przekonywałem m.in. do zdroworozsądkowych zachowań w sprawach takich jak współżycie przedmałżeńskie czy nienaturalności aktywności homoseksualnej. W dużych miastach – zapamiętałem Poznań i Wrocław – najczęściej w dobrych i bardzo dobrych liceach spotykałem się z potężnym oporem. W dyskusjach celowały dziewczyny, które skrajnie emocjonalnie broniły lewicowych poglądów na te sprawy. Dziś te dziewczyny na ulicach chwalą się aborcjami, wyrzucając z siebie zakumulowany gniew, nie wiedząc, ponieważ ich ideologia wyklucza naukę, że jest to przejaw autoagresji, będącej częścią syndromu poaborcyjnego.…