W dniu 3 listopada 2020 roku sześćdziesięciu trzech byłych działaczy opozycji antykomunistycznej złożyło na ręce Marszałek Sejmu RP – Elżbiety Witek petycję dotyczącą podjęcia przez Sejm RP prac nad zmianą ustawy o instytucie Pamięci Narodowej.

Sygnatariusze petycji domagają się znowelizowania ustawy o IPN, w ten sposób aby z Instytutu wyłączyć Główną Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu i przenieść do struktur prokuratury powszechnej oraz umożliwić przeprowadzenie weryfikacji prokuratorów pionu śledczego IPN pod kątem rzetelności i efektywności ich dotychczasowej pracy.

Zdaniem sygnatariuszy proponowane zmiany wynikają, z negatywnej oceny pracy pionu śledczego IPN na przestrzeni ostatnich lat oraz utraty zaufania do tej instytucji. W petycji czytamy, że:

„Idea stworzenia odrębnego pionu śledczego w strukturze IPN, która miała doprowadzić do skutecznego ścigania zbrodni komunistycznych przeciwko Narodowi Polskiemu nie sprawdziła się, wręcz okazała się fatalną w swoich skutkach pomyłką. Główna Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu po dwudziestu latach funkcjonowania jawi się jako skrajnie nieefektywna i zachowawcza; w wielu przypadkach wręcz się skompromitowała”.

Według działaczy pozycji antykomunistycznej „pion śledczy IPN okazał się skrajnie niewydolną strukturą. W ocenie sygnatariuszy „prokuratorów tego pionu cechuje niczym nie uzasadniona zachowawczość i paraliżująca wszelkie skuteczne działanie niemoc”. Sygnatariusze petycji wskazują, iż od 14 lat pion śledczy IPN prowadzi bezowocnie postępowania karne mające na celu wykrycie i ukaranie sprawców mordów politycznych z lat 80. ubiegłego wieku na księżach Kościoła Katolickiego: ks. Leonie Błaszczaku (+1982), ks. Sylwestrze Zychu (+1989), ks. Stanisławie Suchowolcu (+1989) i ks. Stefanie Niedzielaku (+1989).

„Członkowie komanda śmierci cieszą się nadal pełną bezkarnością” -

— zauważają.

Za kompletny blamaż i kompromitację autorzy wystąpienia do Sejmu RP uznają prowadzone 14 lat temu śledztwo w sprawie zbrodni komunistycznej polegającej na zgładzeniu ks. Franciszka Blachnickiego (+1987) za pomocą trucizny podanej mu prawdopodobnie przez funkcjonariuszy SB lub ich tajnych agentów. Wskazują ponadto, ze z przyczyn zasługujących na odrębne postępowanie wyjaśniające „prokurator prowadzący sprawę nie przeprowadził wówczas (pomimo rekomendacji pracowników naukowych Zakładu Medycyny Sądowej w Katowicach) ekshumacji doczesnych szczątków ks. Blachnickiego. Popełnione w 2006 roku zaniedbania są prawdopodobnie nie do naprawienia”.

Na szczególną uwagę zasługuje postulat, polegający na żądaniu przeprowadzenia weryfikacji prokuratorów IPN pod kątem rzetelności oraz efektywności ich dotychczasowej pracy śledczej.

Pod petycją podpisali się między innymi:

(-) Majka Dłużewska -reżyser filmów dokumentalnych, (-) Piotr Ł. J. Andrzejewski – prawnik i sędzia Trybunału Stanu RP (-) Adam Borowski – wydawca, (-) Józef Orzeł – Klub Ronina, (-) Andrzej Rozpłochowski – legendarny działacz NSZZ „Solidarność”, (-) Andrzej Kołodziej – współzałożyciel Solidarności Walczącej, (-) prof. dr hab. Grzegorz Opala – b. Minister Zdrowia, (-) Wojciech Nachiło – przedsiębiorca, Grupy Oporu „S”, (-) Michał Mirecki – przedsiębiorca, Grupy Oporu „S”, (-) Piotr Woyciechowski – manager, Podziemne Radio „S”.

Poniżej tekst petycji oraz pełna lista sygnatariuszy:

Warszawa, dnia 3 listopada 2020 roku.

Pani Elżbieta WITEK

Wielce Szanowna Pani Marszałek,

My niżej podpisani byli działacze i uczestnicy opozycji antykomunistycznej lat 80. ubiegłego wieku, działając w interesie publicznym i w oparciu o treść przepisów art. 2 i 3 ustawy z dnia 11 lipca 2014 roku o petycjach (tj. Dz.U. z 2018 poz. 870) zwracamy się do Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej o niezwłoczne znowelizowanie ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 1882, z 2020 r. poz. 1273), w ten sposób aby z Instytutu Pamięci Narodowej wyłączyć Główną Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu i przenieść do struktur prokuratury powszechnej oraz umożliwić przeprowadzenie weryfikacji prokuratorów pionu śledczego IPN pod kątem rzetelności i efektywności ich pracy.

Nasz postulat wynika ze skrajnie negatywnej oceny pracy pionu śledczego IPN na przestrzeni ostatnich lat. Idea stworzenia odrębnego pionu śledczego w strukturze IPN, która miała doprowadzić do skutecznego ścigania zbrodni komunistycznych przeciwko Narodowi Polskiemu nie sprawdziła się, wręcz okazała się fatalną w swoich skutkach pomyłką. Główna Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu po dwudziestu latach funkcjonowania jawi się jako skrajnie nieefektywna i zachowawcza; w wielu przypadkach wręcz się skompromitowała.

Najważniejsze śledztwa prowadzone od wielu lat, na które przeznaczono znaczne nakłady finansowe nie przyniosły oczekiwanych przez opinię publiczną rezultatów.

Jako drastyczny przykład wskazujemy postępowanie przygotowawcze prowadzone pod sygn. akt S 38/04/Zk w sprawie Zbrodni Katyńskiej. Śledztwo jest prowadzone od 16 lat. Do tej pory nie odnaleziono miejsc zbrodni oraz danych identyfikacyjnych ponad 7000 obywateli RP zamordowanych przez NKWD. W tym okresie pion śledczy IPN nie zdołał nawet ustalić przypuszczalnej lokalizacji „dołów śmierci”, o przeprowadzeniu prac ekshumacyjnych nie wspominamy. Z kolei śledztwo prowadzone pod sygn. akt S 17/06/Zk w sprawie funkcjonowania w okresie od 28 listopada 1956 r. do 31 grudnia 1989 r. w strukturach MSW PRL związku przestępczego zostało w ubiegłym roku umorzone z powodu przedawnienia czynów bądź wobec stwierdzenia braku znamion czynu zabronionego.

Od 14 lat pion śledczy IPN prowadzi bezowocnie postępowania karne mające na celu wykrycie i ukaranie sprawców mordów politycznych z lat 80. ubiegłego wieku na księżach Kościoła Katolickiego: ks. Leonie Błaszczaku (+1982), ks. Sylwestrze Zychu (+1989), ks. Stanisławie Suchowolcu (+1989) i ks. Stefanie Niedzielaku (+1989). Członkowie komanda śmierci cieszą się nadal pełną bezkarnością. Na szczególna uwagę zasługuje prowadzone śledztwo w sprawie kierowania uprowadzeniem i zabójstwem ks. Jerzego Popiełuszki (+1984), które od wielu lat stoi w miejscu.

Kompletnym blamażem i kompromitacją zakończyło się prowadzone 14 lat temu śledztwo pod sygn. akt S 23/05/Zk w sprawie zbrodni komunistycznej polegającej na zgładzeniu ks. Franciszka Blachnickiego (+1987) za pomocą trucizny podanej mu prawdopodobnie przez funkcjonariuszy SB lub ich tajnych agentów. Z przyczyn zasługujących na odrębne postępowanie wyjaśniające, prokurator prowadzący sprawę nie przeprowadził wówczas (pomimo rekomendacji pracowników naukowych Zakładu Medycyny Sądowej w Katowicach) ekshumacji doczesnych szczątków ks. Blachnickiego. Popełnione w 2006 roku zaniedbania są prawdopodobnie nie do naprawienia. Nadto, prokurator nie wykonał również żadnych czynności dowodowych z udziałem pięciu funkcjonariuszy SB zaangażowanych bezpośrednio w rozpracowywanie kapłana na terenie ośrodka polonijnego w Carlsbergu w RFN. Czterech z pięciu oficerów SB już nie żyje. Odeszli nie niepokojeni z tego Świata w poczuciu bezkarności za swe popełnione zbrodnie.

Podobna sytuacja miała miejsce z tzw. „uśmierceniem” przez prokuratora IPN – gen. Michała Janiszewskiego autora stanu wojennego oraz członka bandyckiego WRON. Dzięki temu zabiegowi gen. Janiszewski uniknął procesu sądowego. Zmarł 10 lat po dacie wniesienia aktu oskarżenia przeciwko pozostałym dziewięciu żyjącym członkom Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego oskarżonym o udział w  związku przestępczym o charakterze zbrojnym. Te okoliczności trudno ocenić inaczej niż jako kompromitację, mimo to nikt w pionie śledczym IPN nie poniósł odpowiedzialności.

Przykłady można mnożyć. Pion śledczy IPN okazał się skrajnie niewydolną strukturą. W naszej ocenie prokuratorów tego pionu cechuje niczym nie uzasadniona zachowawczość i paraliżująca wszelkie skuteczne działanie niemoc. Odium niewydolności organów ścigania spada na Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, który nie posiada przecież żadnych środków dyscyplinujących oraz innych instrumentów zapewniających wpływ na bieg i sprawność prowadzonych śledztw.

Dlatego naszym zdaniem jedynym racjonalnym wyjściem jest niezwłoczne podjęcie inicjatywy ustawodawczej mającej na celu wyłączenie Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z Instytutu Pamięci Narodowej i przeniesienie jej do struktur prokuratury powszechnej oraz przeprowadzenie weryfikacji prokuratorów IPN. Zwracamy uwagę, że  podobne stanowisko wyraziło jednogłośnie Kolegium IPN w swoim Oświadczeniu z dnia 14 lipca 2020 roku.

Przedkładając niniejszą petycję, wnosimy o rozpatrzenie jej przedmiotu zgodnie z obowiązującymi przepisami. Korespondencje prosimy kierować na adres: (….). Do reprezentowania nas przed Sejmem RP upoważniamy Pana Piotra Woyciechowskiego oraz Pana Michała Mireckiego.

Z wyrazami poważania

Piotr Woyciechowski Michał Mirecki

---

Sygnatariusze petycji:

Maria Dłużewska – Warszawa, reżyser filmów dokumentalnych. W latach 80-tych aktorka teatru podziemnego, redaktor II Programu Radia „Solidarność”, dziennikarka Przeglądu Wiadomości Agencyjnych, zaprzysiężony członek „Solidarności Walczącej.” Piotr Ł. J. Andrzejewski - Warszawa, adwokat, obrońca w procesach politycznych. Od 1983 członek Komitetu Helsińskiego, następnie członek założyciel Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Senator I, II, III, IV, VI i VII kadencji. Sędzia Trybunału Stanu (2011 – do teraz).

Adam Borowski – Warszawa, od września 1980 członek NSZZ „Solidarność”, organizator struktur podziemnych Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu „Solidarności”. Zaprzysiężony członek „Solidarności Walczącej”. Założyciel Oficyny Wydawniczej „Volumen”. Przewodniczący warszawskiego „Klubu Gazety Polskiej”. Józef Orzeł – Warszawa, sekretarz miesięcznika NTO Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”, działacz i współzałożyciel MRKS. Założyciel i szef Klubu Ronina.

Andrzej Rozpłochowski - Katowice, w sierpniu 1980 przywódca strajku w Hucie „Katowice” i zawartego tam Porozumienia Dąbrowskiego - jednego z czterech porozumień sierpniowo-wrześniowych, jeden z głównych współtwórców NZZZ „Solidarność”, Przew. MKZ Katowice, czł. KKP i KK „S”, po wprowadzeniu stanu woj. internowany i zaraz potem w latach 1983-1984 czołowy więzień polityczny w Areszcie Śl. przy ulicy Rakowieckiej w Warszawie w ramach tzw. „Jedenastki”, w latach 1988-2010 azyl polityczny w USA i emigracyjna działalność niepodległościowa, obecnie Wiceprzew. Stow. Represj. w Stanie Woj. Reg. Śl.-Dąbr., Prezes Stow. Porozumienie Katowickie 1980, Przew. Woj. Rady Konsult. ds. Dział. Opoz. Antykom. w Katowicach, Wiceprzew. Rady ds. Dział. Opoz. Antykom. przy Szefie UDSKiOR.

Andrzej Kołodziej - w sierpniu 1980 Wiceprzewodniczący MKS w Stoczni Gdańskiej i sygnatariusz Porozumienia Gdańskiego, współtwórca Solidarności Walczącej i przyjaciel Kornela Morawieckiego, obecnie Przewodniczący Rady Instytutu Dziedzictwa Narodowego, czł. Rady ds. Dział. Opoz. Antykom. przy Szefie UDSKiOR.

Grzegorz Opala - Katowice, prof. dr hab. n. med., po Sierpniu 1980 zał. i przew. KZ NSZZ „S” w Śląskiej Akademii Medycznej, delegat na I WZD i czł. Zarz. Reg. Śl.-Dąbr., delegat na Zjazd Krajowy „S”, po wprowadzeniu stanu woj. działacz jawnych i konspiracyjnych struktur opoz. antykom. oraz czł. Biskupiego Komitetu Pomocy Więzionym w Katowicach, w latach 2000-2001 Minister Zdrowia w Rządzie AWS, do chwili obecnej czł. międzynarodowych i prestiżowych organizacji medycznych, czł. Stow. Represj. w Stanie Woj. Reg. Śl.-Dąbr. czł. Woj. Rady Konsult. ds. Dział. Opozycji Antykom. w Katowicach.

Krzysztof Gosiewski – Gliwice, profesor Instytutu PAN w Gliwicach, w latach 1980-1981 działał w Ogólnopolskiej Komisji Porozumiewawczej Nauki „S”, po wprowadzeniu stanu woj. internowany, a następnie działacz podziemnych struktur RKW Reg. Śl.-Dąbr. w latach 1982-88 redaktor Regionalnego Informatora Solidarności (RIS) wydanego podziemnie w ilości 130 numerów, obecnie również czł. Zarządu Stow. Porozumienie Katowickie 1980, czł. Stow. Represj. w Stanie Woj. Reg. Śl.Dąbr.

Piotr Witakowski – emerytowany prof. AGH, członek red. podziemnego tygodnika Wola.

Jan Cegielski - Sosnowiec, w latach 1980-1981 szef Biura Interwencji NSZZ „S” MKZ Katowice, po wprowadzeniu stanu woj. internowany, współorganizator podziemnej RKW NSZZ „S” Reg. Śl.-Dąbr., aresztowany i wyrok 3 lata więzienia, potem dalej uczestniczy w podziemnej i jawnej działalności opoz. antykom., czł. Zarządu Stow. Porozumienie Katowickie 1980, czł. Stow. Represj. w Stanie Woj. Reg. Śl.-Dąbr.

Ryszard Nikodem - Lubliniec, po Sierpniu 80. działacz „S” w FSM Sosnowiec, a następnie MKZ Katowice, delegat na I WZD zostaje jednym z Wiceprzewodniczących Zarządu Regionu ŚL.-Dąbr. NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. internowany cały rok, od końca 1983 azyl polityczny w USA uczestnicząc w niepodległościowej działalności emigracyjnej, powrót do kraju 2007, czł. Stow. Represj. w Stanie Woj. Reg. Śl.-Dąbr. Józef Kowalski - Dąbrowa Górnicza, po wprowadzeniu stanu woj. represjonowany działacz podziemnej opoz. antykom. w Zagłębiu Dąbrowskim, obecnie szef Klubu Gazety Polskiej w Dąbrowie Górniczej, dziennikarz, członek SDP.

Kazimierz Biskupek - Tychy, po Sierpniu 80. zał. i działacz „S” w śląskich firmach Transbudu, 1981 delegat na I KZD NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 1 rok więzienia, od 1983 azyl polityczny w Niemczech i prowadzi działalność niepodległościową wśród polskiej emigracji, powrót do Polski 2020, czł. Stow. Represj. w Stanie Woj. Reg. Śl.-Dąbr.

Zbyszek Klich - Tarnowskie Góry, 21-22 sierpień 1980 uczestnik pierwszego strajku na Śląsku w zakładach Fazos Tarnowskie Góry, organizator NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. uczestniczy w strajku w Fazos, internowany dwukrotnie, potem kontynuuje podziemną działalność antykomunistyczną, uczestniczy w jawnym duszpasterstwie ludzi pracy, od 1997 czł. Zarządu Stow. Represj. w Stanie Woj. Reg. Śl.-Dąbr., pierwszy w regionie upublicznił odtajnionych mu przez IPN TW SB.

Franek Noras - Imielin, w Sierpniu 80. współorganizator strajku w Kopalni „Ziemowit”, a następnie działacz NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. uczestnik podziemnego strajku tej kopalni, internowany, potem uczestniczy w działalności podziemnej i organizowaniu pomocy rodzinom osób więzionych, obecnie czł. Zarządu Stow. Represj. w Stanie Woj. Reg. Śl.Dąbr.

Stanisław Janik - Września, w Sierpniu 80. współorganizator strajku w Kopalni „Ziemowit”, działacz NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. uczestnik podziemnego strajku tej kopalni, dwukrotnie internowany, od 1983 azyl polityczny we Francji i działalność niepodległościowa wśród polskiej emigracji, powrót do Polski 1989. czł. Stow. Represj. w Stanie Woj. Reg. Śl.-Dąbr.

Andrzej Kampa - Tarnowskie Góry, po Sierpniu 80. organizator „S” wśród kolejarzy tarnogórskiego węzła PKP oraz podregionu, delegat na I WZD Reg. Śl.-Dąbr., po wprowadzeniu stanu woj. uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej oraz w niesieniu pomocy rodzinom ludzi więzionych, po roku 1989 działacz „S” i AWS w ramach przemian społeczno-politycznych, czł. Zarządu Stow. Represj. w Stanie Woj. Reg. Śl.-Dąbr.

Ryszard Majdzik - Skawina, w Sierpniu 80. 22 latek organizator strajku w krakowskim Elbudzie, po wprowadzeniu stanu woj. dwukrotnie internowany, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej, obecnie przew. Woj. Rady Konsult. ds. Dział. Opoz. Antykom. w Krakowie, radny miasta Skawina, czł. Rady ds. Dział. Opoz. Antykom. przy Szefie UDSKiOR.

Adam Słomka – Katowice, Konfederacja Polski Niepodległej.

Andrzej Sobieraj - Radom, w Sierpniu 80. założyciel NSZZ „S” w Zakładach Sprzętu Grzejnego w Radomiu, współzałożyciel władz wojewódzkich NSZZ „S” MKZ Ziemia Radomska i pierwszy jego Przewodniczący, internowany i więziony, azyl polityczny w Australii, a potem powrót do kraju, obecnie Prezes Stowarzyszenia Osób Internowanych i Represjonowanych w Stanie Wojennym Regionu Radomskiego, czł. Rady ds. Dział. Opoz. Antykom. przy Szefie UDSKiOR.

Wojciech Nachiło – Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Waldemar Różycki - Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Bolesław Jabłoński - Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Piotr Rzewuski - Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Marek Harasiuk - Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Konrad Falęcki - Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Marek Głowacki - Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Agata Wiśniewska - Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Andrzej Kołodziejski - Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Bogusława Radziwon - Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Adam Rosłoniec - Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Marek Saternus- emiter II Programu Radia „S”, drukarz, kolporter „Przeglądu Wiadomości Agencyjnych”, Warszawa

Olgierd Smoleński – Niezależne Zrzeszenie Studentów, Grupy Oporu „Solidarni”, Warszawa

Robert Kowalewski - Niezależne Zrzeszenie Studentów, Grupy Oporu „Solidarni” Warszawa

Andrzej Dusiński – Niezależne Zrzeszenie Studentów, Warszawa

Cezary Oleksiak – Komitet Oporu Społecznego, Warszawa

Andrzej Szczepkowski – Komitet oporu Społecznego, Warszawa

Wiesław Borkowski – Komitet Oporu Społecznego, Warszawa

Jerzy Bogumił – Międzyzakładowy Robotniczy Komitet „Solidarności” i  „Solidarność Walcząca”, Warszawa

Krzysztof Wolf – Międzyzakładowy Robotniczy Komitet „Solidarności” i  „Solidarność Walcząca”, Warszawa

Marek Koźbiał – Międzyzakładowy Robotniczy Komitet „Solidarności” i  „Solidarność Walcząca”, Warszawa

Łukasz Ossowski – Stowarzyszenie „Solidarność Walcząca” Mazowsze

Krzysztof Koziestański – Stowarzyszenie „Solidarność Walcząca” Mazowsze

Włodzimierz Jacek Sarnecki – Stowarzyszenie „Solidarność Walcząca” Mazowsze

Waldemar Górski – Stowarzyszenie „Solidarność Walcząca” Mazowsze

Robert Zając – Stowarzyszenie „Solidarność Walcząca” Mazowsze

Jolanta Górska – Stowarzyszenie „Solidarność Walcząca” Mazowsze

Henryk Skowron – Stowarzyszenie „Solidarność Walcząca” Mazowsze

Tomasz Chachuła – Stowarzyszenie „Solidarność Walcząca” Mazowsze

Członkowie Stowarzyszenia „Godność” w Gdańsku:

Czesław Nowak - czł. NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 4,5 roku więzienia, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej, były Poseł na Sejm RP, przew. Stowarzyszenia.
Andrzej Michałowski - czł. NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 5 lat więzienia, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Andrzej Osipów - czł. NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 4 lata więzienia, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Stanisław Fudakowski - czł. NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 3 lata więzienia, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Stefan Zawadzki - czł. NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 3 lata więzienia za udział w demonstracji, potem dalej uczestniczy w antykomunistycznej działalności podziemnej.

Eugeniusz Szymecki - czł. NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 5 lat więzienia za strajk w porcie, potem dalej uczestniczy w antykomunistycznej działalności podziemnej.

Mirosław Grabowski - czł. NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. dwukrotnie wyroki łącznie na 6 lat więzienia, potem dalej uczestniczy w antykomunistycznej działalności podziemnej.

Cezary Godziuk - po wprowadzeniu stanu woj. jako student Uniwersytetu Gdańskiego wyrok 6 lat więzienia za strajk w Gdyni, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Andrzej Szatkowski - po wprowadzeniu stanu woj. uczeń Liceum Morskiego wyrok 3 lata więzienia za udział w demonstracji w Gdańsku, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Krzysztof Łaszuk - po wprowadzeniu stanu woj. uczeń, wyrok 1,6 roku więzienia za udział w demonstracji w Malborku, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Izabella Lipniewicz - służba zdrowia, po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 3 lata więzienia za udział w strajku, potem dalej uczestniczy w antykomunistycznej działalności podziemnej.

Krzysztof Kapica - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 3 lata więzienia za strajk w Gdyni, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Lech Brzoza - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 1,6 roku więzienia, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Janina Wehrstein - po wprowadzeniu stanu woj. trzykrotnie aresztowana i pobita, organizatorka pomocy rodzinom więzionych, prowadziła dokumentację o represjonowanych. Krzysztof Sosnowski - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 3 lata więzienia, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Andrzej Malinowski - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 3 lata więzienia za strajk w Gdańsku, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Jan Zieliński - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 1,6 roku więzienia za strajk w Stoczni Północnej, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Tomasz Moszczak - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 3,5 roku więzienia za strajk w Stoczni Gdańskiej, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Anna Kołakowska - po wprowadzeniu stanu woj. jako uczennica Liceum wyrok 3 lata więzienia, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Zygmunt Błażek - prac. Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „S”, po wprowadzeniu stanu woj. internowany, potem dalej uczestniczy w antykomunistycznej działalności podziemnej.

Jan Skiba - po wprowadzeniu stanu woj. internowany, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej, ruch wydawniczy.

Krzysztof Gąsior - po wprowadzeniu stanu wojennego internowany jako student Politechniki Gdańskiej, potem dalej uczestniczy w antykomunistycznej działalności podziemnej.

Brunon Baranowski - jako działacz „S” Stoczni Gdańskiej po wprowadzeniu stanu woj. aresztowany, internowany oraz zesłany na karne ćwiczenia wojskowe, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Kazimierz Kos - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 5 lat więzienia za strajk w swoim zakładzie pracy, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej. Ryszard Kłos - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 3 lata więzienia za strajk, potem dalej uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Krzysztof Bydałek - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 3 lata więzienia za strajk na PKP, potem ponownie areszt i uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Zofia Dublaszewska - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 5 lat więzienia za strajk, potem azyl polityczny w Australii.

Janina Reliszko - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 8 miesięcy więzienia za udział w strajku, potem uczestniczy w podziemnej działalności antykomunistycznej.

Małgorzata Chmielewska-Gumoś - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 1 rok więzienia, potem uczestniczy w dalszej podziemnej działalności antykomunistycznej. Edward Włodarski - po wprowadzeniu stanu woj. internowany, potem azyl polityczny w Australii.

Janusz Walentynowicz - syn Anny Walentynowicz, po wprowadzeniu stanu woj. uczestniczył w strajku w Porcie Gdańskim, kilkakrotnie aresztowany, potem uczestniczy w dalszej podziemnej działalności antykomunistycznej.

Barbara Hejcz - po wprowadzeniu stanu woj. wyrok 1 rok więzienia, potem uczestniczy w dalszej podziemnej działalności antykomunistycznej.