Po latach oczekiwania Warszawa w końcu będzie miała pomnik rotmistrza Witolda Pileckiego. Trwają ostatnie prace. Monument będzie gotowy do końca roku, a data jego uroczystego odsłonięcia zostanie uzgodniona z rodziną rtm. Pileckiego.

4 listopada rozpoczął się ostatni etap prac budowlanych, który polega na przygotowaniu terenu oraz złożeniu wszystkich elementów pomnika w całość.

Projekt pomnika został wybrany w konkursie, w którym zwyciężył projekt firmy „Morfes” S.C. autorstwa rzeźbiarza Jacka Kicińskiego i architekta Rafała Stachowicza z Siemianowic Śląskich. Monument będzie miał formę sześcianu z granitu i betonu, który „przełamuje” rzeźba rotmistrza w mundurze i rogatywce, którego postać „wyłania się” z powstałej szczeliny.

Pomnik stanie na warszawskim Żoliborzu, nieopodal domu rotmistrza, skąd 19 września 1940 r., został wywieziony do obozu KL Auschwitz.

Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 r. Był bohaterem wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. i uczestnikiem kampanii 1939 r. W okupowanej stolicy współtworzył Tajną Armię Polską. 19 września 1940 r. dobrowolnie dał się schwytać podczas łapanki i trafił do niemieckiego obozu Auschwitz.

Uciekł z obozu pod koniec kwietnia 1943 r. Trafił do AK i brał udział w powstaniu warszawskim. W latach 1944-1945 był w niewoli niemieckiej w oflagu w Murnau. Po wyzwoleniu obozu dołączył do II Korpusu Polskiego we Włoszech. W październiku 1945 r. wrócił do Polski, by prowadzić działalność wywiadowczą na rzecz II Korpusu.

W maju 1947 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy UB; był torturowany i oskarżony m.in. o działalność wywiadowczą na rzecz polskiego rządu na emigracji. 15 marca 1948 r. rotmistrz został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 25 maja w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej.

Miejsce pochówku Pileckiego nigdy nie zostało ujawnione przez komunistyczne władze, prawdopodobnie ciało rotmistrza wrzucono do dołów śmierci wraz z innymi ofiarami komunizmu na ”Łączce” Cmentarza Wojskowego na Powązkach.

Wszelkie informacje o dokonaniach i losie rtm. Pileckiego podlegały w PRL cenzurze. W 1990 r. został zrehabilitowany. Później odznaczono go pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Orła Białego; w 2013 r. został awansowany do stopnia pułkownika. W 2009 r. pośmiertnie został mu nadany tytuł honorowego obywatela Warszawy.

ann/rp.pl/PAP