Wyrokiem z 14 kwietnia 2016 r., sygn. akt II K 666/14, Sąd Rejonowy w Legionowie uznał byłego funkcjonariusza Powiatowych Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego w Kolbuszowej i Sanoku Józefa O. za winnego dopuszczenia się w okresie od 7 sierpnia 1945 r. do 24 sierpnia 1945 r. w Kolbuszowej woj. podkarpackiego wspólnie i w porozumieniu z nieustalonymi co do liczby i tożsamości funkcjonariuszami miejscowego Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, podczas i w związku z urzędowaniem dwóch zbrodni komunistycznych, będących jednocześnie zbrodniami przeciwko ludzkości oraz w okresach od 25 września 1946 r. do co najmniej 28 września 1946 r. i od 25 września 1945 r. do 30 października 1946 r. w Sanoku woj. podkarpackiego podczas i w związku z urzędowaniem dwóch zbrodni komunistycznych, będących jednocześnie zbrodniami przeciwko ludzkości.

Pierwsza z tych zbrodni polegała na przekroczeniu swej władzy i stosowaniu represji z powodu podejrzenia Władysława S. o przynależność do Armii Krajowej poprzez pozbawienie go wolności, polegające na przetrzymywaniu – mimo braku podstaw faktycznych i prawnych do zatrzymania – przez okres powyżej 14 dni.

Druga z nich polegała na przekroczeniu swej władzy i stosowaniu represji z powodu podejrzenia Władysława S. o przynależność do Armii Krajowej poprzez fizyczne i moralne znęcanie się nad nim w celu zmuszenia go do przyznania się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz złożenia określonych wyjaśnień dotyczących jego działalności w AK, posiadanej broni i pozostałych znanych mu członków tej organizacji.

Działanie Józefa O. wobec Władysława S. polegało na dokonywaniu częstych przesłuchań oraz przynajmniej trzykrotnym biciu go poprzez wielokrotne uderzanie pałką po całym ciele.

Trzecia z nich polegała na przekroczeniu swej władzy i stosowaniu represji z powodu podejrzenia Mariana I. o przynależność do Narodowych Sił Zbrojnych poprzez pozbawienie go wolności, polegające na zatrzymaniu go i przetrzymywaniu mimo braku podstaw faktycznych i prawnych do zatrzymania, bez postanowienia o tymczasowym aresztowaniu.

Czwarta z nich polegała na przekroczeniu swej władzy i stosowaniu represji z powodu podejrzenia Mariana I. o przynależność do Narodowych Sił Zbrojnych poprzez fizyczne i moralne znęcanie się nad nim w celu zmuszenia go do przyznania się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz złożenia określonych wyjaśnień dotyczących jego działalności w Narodowych Siłach Zbrojnych, posiadanej broni i pozostałych znanych mu członków tej organizacji.

Działanie Józefa O. wobec Mariana I. polegało na dokonywaniu częstych przesłuchań oraz wielokrotnym biciu go, uderzaniu po całym ciele pałką gumową i wyciorem od karabinu oraz rażeniu prądem.

Uznając Józefa O. za winnego dopuszczenia się tych czynów, Sąd skazał go za pierwszy, drugi i trzeci z nich na kary po roku pozbawienia wolności, zaś za czwarty z nich na karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd wymierzył również Józefowi O. karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, warunkowo zawieszając jej wykonanie na okres próby trwający 4 lata. Sąd zasądził również od skazanego koszty sądowe.

Wyrok ten jest nieprawomocny.

Za: IPN.gov.pl