Szanowny Panie Prezesie,

30 listopada 2015 r. był feralnym dniem dla Trybunału Konstytucyjnego (dalej także TK) jak i dla Pana Prezesa. W tym dniu Trybunał wydał dwa postanowienia. Dzień ten można nazwać także dniem popełnienia prawniczych „błędów kardynalnych” przez Trybunał Konstytucyjny. Dziwi także fakt, że żaden z sędziów TK nie napisał zdania odrębnego.

I. Pierwszy błąd to postanowienie zabezpieczające wydane w pełnym składzie w sprawie wniosku grupy posłów z 30 listopada 2015 r. o udzielenie zabezpieczenia wnioskowi grupy posłów, sygn. akt K 34/15  (11 sędziów TK:

Andrzej Rzepliński - przewodniczący

Stanisław Biernat

Zbigniew Cieślak

Mirosław Granat

Teresa Liszcz

Małgorzata Pyziak-Szafnicka

Stanisław Rymar

Piotr Tuleja

Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz

Andrzej Wróbel

Marek Zubik - sprawozdawca).

Jednocześnie w tym samym dniu zapadło drugie postanowienie w sprawie wniosków sędziów Trybunału Konstytucyjnego: Stanisława Biernata, Andrzeja Rzeplińskiego i Piotra Tulei o wyłączenie z udziału w postępowaniu w sprawie wniosku grupy posłów, sygn. akt K 34/15

(3 sędziów TK:

Andrzej Wróbel - przewodniczący

Zbigniew Cieślak - sprawozdawca

Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz).

Jak można przeczytać postanowienie to było wynikiem pism z 25 listopada 2015 r., w których sędziowie Trybunału Stanisław Biernat, Andrzej Rzepliński i Piotr Tuleja zwrócili się o wyłączenie ich ze składu orzekającego w sprawie o sygn. akt K 34/15” http://ipo.trybunal.gov.pl/ipo/Sprawa?&pokaz=dokumenty&sygnatura=K%2034/15 .

Wyłączenie 3 sędziów nastąpiło 30 listopada 2015 r. i DOTYCZYŁO wszystkich czynności w postępowaniu zarówno zabezpieczającym jak i rozpoznawczym z uwagi na IDENTYCZNY przedmiot orzekania (sygn. akt K 34/15). Podkreślamy jeszcze raz, obydwa postanowienia TK zostały wydane tego samego dnia, tj. 30 listopada 2015 r.

W konsekwencji 3 sędziów TK, Stanisław Biernat, Andrzej Rzepliński i Piotr Tuleja, nie powinno orzekać w postępowaniu zabezpieczającym. Także co najmniej 3 sędziowie TK, Andrzej Wróbel, Zbigniew Cieślak i Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, powinni byli wezwać sędziów TK Stanisława Biernata, Andrzeja Rzeplińskiego i Piotra Tuleję, aby nie orzekali w postępowaniu zabezpieczającym, gdyż tego samego dnia wyłączyli ich z orzekanie w sprawie. Konkludując, co najmniej 6 sędziów TK nie powinno orzekać w postępowaniu zabezpieczającym, gdyż mieli wiedzę o wniosku z 25 listopada 2015 r. Byli to: Stanisław Biernat, Andrzej Rzepliński, Piotr Tuleja, Andrzej Wróbel, Zbigniew Cieślak i Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz.

Pośpiech nie popłaca. Dnia 30 listopada 2015 r. w postępowaniu zabezpieczającym nie brał udziału sędzia TK Leon Kieres. Gdyby orzekał w postępowaniu zabezpieczającym, to wymóg minimum 9 sędziów pełnego składu zostałby dotrzymany po uprzednim wyłączeniu 3 sędziów TK Stanisława Biernata, Andrzeja Rzeplińskiego i Piotra Tulei. Już z tego powodu postanowienie zabezpieczające z 30 listopada 2015 r. jest sprzeczne z art. 379 kpc ergo nieważne ex lege. Pełny skład TK był konieczny do wydania takiego postanowienia (i sztucznie stworzony z udziałem iudices inhabiles) z uwagi na wymóg formalny odejścia od dotychczasowego, wyrażanego czterokrotnie stanowiska TK o braku prawnych możliwości wydawania postanowień zabezpieczających w sprawach o uznanie zgodności ustaw z konstytucją. Nota bene, w ustawie o TK znajduje się przepis o wydawaniu postanowień tymczasowych (zabezpieczających) i dotyczy on WYŁĄCZNIE skarg indywidualnych (art. 68 ustawy o TK). Nie ma więc żadnych możliwości skorzystania z kodeksu postępowania cywilnego poprzez art. 74 ustawy o TK (norma odsyłająca). Sprawa postanowień tymczasowych jest bowiem uregulowana w stosunku do spraw innych niż wymienione w art. 68 ustawy o TK poprzez PRZEMILCZENIE. Skoro ustawodawca pamiętał o wskazaniu możliwości zastosowania postanowień tymczasowych do skarg, to nie stosuje się tego przepisu w INNNYCH sprawach.

II. Postanowienie zabezpieczające zostało wydane wadliwie od strony formalnej. W rzeczywistości nie zakazywało ani nie nakazywało Sejmowi żadnego zachowania co jest conditio sine qua non prawidłowo napisanego postanowienia zabezpieczającego. Postanowienie zawiera wezwanie Sejmu do wstrzymania się z wyborem sędziów. Postanowienia zabezpieczające muszą nakazywać określone działanie/zachowanie lub zakazywać. Nie mogą wzywać, ponieważ są wtedy nieegzekwowalne.

III. Wyrok w sprawie Trybunał wydał dnia 3 grudnia 2015 r. (sygn. akt K 34/15) w składzie 5 sędziów TK:

Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz - przewodniczący

Leon Kieres - sprawozdawca

Stanisław Rymar

Andrzej Wróbel

Marek Zubik – sprawozdawca.

W sprawie tej do rozpoznania został powołany skład pełny. Wynika to z zarządzenie Prezesa TK widniejącego na stronach TK jeszcze w przeddzień orzekania. Skład pełny oznacza uznanie sprawy za zawiłą i nie może zostać zmieniony (brak stosownego przepisu w ustawie o TK i w kodeksie postępowania cywilnego). Co więcej, nastąpiło rozpoczęcie rozpatrywania sprawy w składzie pełnym. Takie rozpoczęcie stanowiło bowiem rozpoznanie wniosku o zabezpieczenie. Kodeks postępowania cywilnego nie przewiduje zmiany składu w sprawie raz uznanej za zawiłą zwłaszcza po rozpoczęciu orzekania.

Wydanie wyroku z 3 grudnia 2015 r. ponownie naruszało art. 379 kpc w związku z art 74 ustawy o TK i jest NIEWAŻNE ex lege.

Na marginesie można jeszcze wyrazić wątpliwości co do orzekania w dniu 3 grudnia 2015 r. 2 sędziów TK: Sławomiry Wronkowskiej-Jaśkiewicz i Andrzeja Wróbla. Tych dwóch sędziów powinno było wezwać 30 listopada 2015 r. sędziów TK Stanisława Biernata, Andrzeja Rzeplińskiego i Piotra Tuleję, aby nie orzekali w postępowaniu zabezpieczającym.

Sam Trybunał Konstytucyjny w oświadczeniu prasowym umieszczonym w języku angielskim na stronach Trybunału nie podał w jakim składzie zapadł wyrok, http://trybunal.gov.pl/en/news/press-releases/after-the-hearing/art/8749-ustawa-o-trybunale-konstytucyjnym/ .

Wszystkie wskazane błędy są nie do obrony w świetle polskiego prawa i na arenie międzynarodowej.

Z wyrazami szacunku

Stefan Hambura - Rechtsanwalt
Adam Tomczyński - radca prawny