W piątek przeciwnicy aborcji, związani m.in. z Fundacją Pro - prawo do życia, złożyli w Sejmie ponad 400 tys. podpisów zebranych pod projektem ustawy zaostrzającej przepisy dotyczące przerywania ciąży.

Autorzy projektu szacują, że kolejne 100 tys. podpisów w najbliższym czasie otrzymają pocztą.

Liczymy na to, że posłowie nie zlekceważą głosu blisko pół miliona obywateli i nie będą zasłaniać się niewiedzą na temat barbarzyństwa, które ma miejsce w naszym kraju

— apelują organizatorzy przedsięwzięcia w komunikacie przekazanym w piątek dziennikarzom.

To już kolejna próba zaostrzenia przepisów dotyczących aborcji podejmowana przez to środowisko.

Podczas konferencji prasowej zorganizowanej przed Sejmem pełnomocniczka Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej „Stop aborcji” Kaja Godek podkreśliła, że zwolenników aborcji w Polsce jest znacznie więcej, a zebrane podpisy to jedynie „wycinek rzeczywistości”.

Przygotowany projekt ustawy zakazującej aborcji zatytułowano: „o ochronie życia i zdrowia ludzkiego od poczęcia”.

Dopisujemy takie punkty, które dobrze chronią kobiety w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia

— zaznaczyła Godek.

Jak wyjaśniła, jeśli lekarz ratuje kobietę w ciąży i w wyniku działań leczniczych, które podejmuje dla ratowania tej kobiety, straci życie dziecko, wtedy lekarz będzie chroniony prawem, nie będzie podlegał ściganiu.

Zmiana ustawy pozwoli zakończyć legalne ludobójstwo. Nie będziemy wówczas musieli słuchać makabrycznych relacji dotyczących „nieudanych aborcji”, podczas których 6-miesięczne dzieci przychodzą na świat żywe, a następnie często po wielu godzinach duszą się i umierają. Nie będzie też przypadków, w których dziecko będzie karane śmiercią za przestępstwo (np. gwałt) swojego ojca. Nie będzie wreszcie bezdusznych lekarzy, którzy od niechcenia będą proponować chorym matkom zabicie ich dziecka, by „ułatwiło” im to leczenie kobiet

— czytamy w komunikacie przygotowanym przez organizatorów przedsięwzięcia.

W uzasadnieniu projektu napisano, że dąży on do „faktycznego zapewnienia, aby konstytucyjne prawo do obrony życia nie było zróżnicowane ze względu na wiek, miejsce przebywania, stan zdrowia czy okoliczności poczęcia człowieka”. Zapisano w nim, że „każdy człowiek ma od chwili poczęcia przyrodzone prawo do życia”.

Projekt przewiduje, że za przerywanie ciąży za zgodą kobiety grozić ma kara pozbawienia wolności do lat trzech; taka sama kara grozić ma za pomoc kobiecie ciężarnej w przerwaniu ciąży lub nakłanianie jej do tego. W projekcie zapisano, że kto dopuszcza się takiego czynu (przerwania, pomocy w nim lub nakłaniania) „gdy dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”.

W Polsce, w myśl obowiązujących od 1993 r. przepisów, aborcji można dokonywać, gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej, jest duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu (w obu przypadkach do chwili osiągnięcia przez płód zdolności do samodzielnego życia poza organizmem matki) lub gdy ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego, np. gwałtu.

We wrześniu 2013 r. Sejm odrzucił poprzedni projekt zaostrzający ustawę aborcyjną, który powstał z inicjatywy Fundacji Pro - prawo do życia. Zebrano pod nim ponad 400 tys. podpisów. Jego autorzy chcieli wprowadzenia zakazu aborcji, gdy występuje duże prawdopodobieństwo upośledzenia płodu lub nieuleczalnej choroby. Ponad dwa lata wcześniej ta sama organizacja złożyła w Sejmie projekt całkowicie zakazujący przerywania ciąży. Został odrzucony.

Zgodnie z ustawą o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli pierwsze czytanie projektu obywatelskiego powinno odbyć się w terminie 3 miesięcy od daty wniesienia go. Projekt, w stosunku do którego postępowanie ustawodawcze nie zostało zakończone w trakcie kadencji Sejmu, w której został wniesiony, jest rozpatrywany przez Sejm następnej kadencji, bez potrzeby ponownego wnoszenia. W takim wypadku pierwsze czytanie projektu powinno się odbyć nie później niż w terminie 6 miesięcy od daty pierwszego posiedzenia Sejmu.

lap/PAP