Czy naprawdę trzeba być zagorzałym zwolennikiem PiS-u, żeby powstrzymać się od robienia kabaretu z tragedii, w której zginęło 96 osób? Trudno zrozumieć coraz bardziej powszechną postawę łączącą niechęć do PiS-u i szydzenie z katastrofy smoleńskiej.

Nie lubisz Kaczora? To strzel sobie dżołka z 10 kwietnia. To coraz bardziej popularna zbitka. Zupełnie tak, jakby śmierć miała barwy polityczne, ludzki dramat – logo ugrupowania, a łzy i bezsilność były przeliczane na głosy.

Nawet jeśli część politycznych cyników działa po cichu w myśl tej zasady, to nie należy traktować tego jako otwarcia drogi do uderzania w zmarłych, a przede wszystkim w rodziny ofiar, bo to one najbardziej odczuwają „grube dżołki”. Tego jednak nie są w stanie zrozumieć prymitywy, dla których szydera ze Smoleńska stała się przepustką do odnajdywania się w pewnych kręgach.

Najlepszym przykładem była postawa Macieja Stuhra, który rozbawiał do łez publikę „chamską i nienażartą” (pisząc Beksińskim) swoimi popisami w kontekście 10 kwietnia. Zresztą jego przykład pokazuje, że Polacy są bardzo łagodnym i tolerancyjnym narodem. Gdyby to dotyczyło mojej rodziny, pan aktor dostałby po głowie. Krótko i na temat. Są sprawy, które nie pozostawiają miejsca na dyskusję i polemikę, nawet jeśli w dzisiejszym skundlonym świecie miałoby to oznaczać środowiskowy ostracyzm i potępienie.

Czytaj dalej na następnej stronie ===>