Przed nami kolejna próba sił. I kolejna próba obalenia rządu.

To dobrze, że do zderzenia dochodzi na tle starań o naprawę wymiaru sprawiedliwości. To świat sędziowski stał na straży formalnego i nieformalnego ustroju III RP. Na straży tego wszystkiego, co dziś wychodzi na światło dzienne w komisja śledczych, w postępowaniach prokuratorskich, w wynikach budżetu i spółek skarbu państwa.

Także na straży dziedzictwa komunistycznego. Trudno się dziwić: wymiar sprawiedliwości był obszarem, w którym zmiany personalne po 1989 roku nie miały nawet charakteru symbolicznego.

Rzucając totalne wyzwanie rządowi i sejmowej większości na tym polu, opozycja daje Polakom kolejny raz możliwość dokonania jasnego wyboru: jesteś za nową Polską, albo za Polską starą, za tym, co już było. Wybór tak jasny, jak to tylko możliwe.

Nie sądzę, by opozycja porwała kogoś więcej niż swoich fanów spod znaku KOD. Wymiar sprawiedliwości zapracował sobie uczciwie na fatalną opinię.

Nie da się naprawić wymiaru sprawiedliwości trochę. Można go naprawić tylko zaczynając od góry, czyli właśnie od Sądu Najwyższego poczynając. Ta reforma nie może mieć wymiaru cząstkowego.

To prawda, że będzie i trudna, i potencjalnie kosztowna politycznie, w kraju i za granicą. Ale też nie po to obóz niepodległościowy zdobył władzę, by ją wyłącznie celebrować i cieszyć się doskonałymi sondażami. Zdobył władzę po to, by Polskę zmienić i wzmocnić.

Opozycja śni dziś o zemście i rewanżu, zapowiada rozliczenia i wsadzanie do więzień. Nic nowego: myśli o tym od pierwszego dnia po przegranej. I to także dobrze oddaje stawkę nadchodzącego zderzenia: albo Polska będzie naprawdę nowa, i konstrukcja okrzepnie, albo szybko wrócimy do tego, co było.

Bez głębokich zmian żadne dobre zmiany nie przetrwają próby czasu.

-

„Dialogi o naprawie Rzeczypospolitej” - Krzysztof Szczerski, Leszek Sosnowski. Książka do nabycia: TUTAJ!