Należy spytać Polaków w referendum, czy nadal chcą korzystać z wszystkich unijnych uprawnień, co będzie wiązało się z przyjmowaniem uchodźców, czy też nie zgodzą się na przyjmowanie uchodźców i chcą podlegać sankcjom unijnym, co będzie oznaczać, że będziemy płacić kary finansowe lub też, że np. uruchomi się przeciw Polsce artykuł 7 Traktatu o UE

— mówi prof. Zdzisław Krasnodębski w rozmowie z portalem wPolityce.pl

wPolityce.pl: W swoim wystąpieniu w Parlamencie Europejskim mówił pan o kwestii uchodźców. Na co zwrócił pan największą uwagę?

Prof. Zdzisław Krasnodębski:. Podkreśliłem, że decyzja o tymczasowym mechanizmie relokacyjnym nie była jednomyślna i została zaskarżona do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przez Węgry i Słowację. Czekamy na decyzję Trybunału. Rząd pani Kopacz nie był solidarny z państwami Grupy Wyszehradzkiej i zobowiązał się do przyjęcia 7 tysięcy uchodźców. Ponadto Unia planuje stworzenie stałego mechanizmu relokacji i chce zreformować konwencje dublińską.

Ponieważ wspólnie z Węgrami do tej pory nie przyjęliśmy uchodźców, grożą nam kary. Komisja Europejska grozi nam sankcjami.

Rzeczywiście pojawiły się takie zapowiedzi. Nie wiadomo, czy będzie chodzić tylko o kary finansowe czy dalej idące procedury prawne. 

Co Polska może zrobić w takiej sytuacji, żeby bronić się przed szykanami ze strony Unii Europejskiej?

Trybunał orzeknie, że decyzja relokacyjna jest zgodna z prawem unijnym, a większość państw opowie się a egzekwowaniem kwot i karaniem państw, to będziemy musieli dokonać wyboru. Moim zadaniem rząd powinien zwrócić się wówczas do obywateli w referendum. Badania pokazują, że ponad 70 proc. Polaków jest przeciwnikami przyjęcia uchodźców. 

Z drugiej strony ogromna większość Polaków jest zwolennikami obecności naszego kraju w Unii Europejskiej. Jak te kwestie pogodzić?

Jest to konflikt dwóch wartości i trzeba dokonać wyboru. Należy spytać Polaków w referendum, czy nadal chcą korzystać z wszystkich unijnych uprawnień, co będzie wiązało się z przyjmowaniem uchodźców, czy też nie zgodzą się na przyjmowanie uchodźców i chcą podlegać sankcjom unijnym, co będzie oznaczać, że będziemy płacić kary finansowe lub też, że np. uruchomi się przeciw Polsce artykuł 7 Traktatu o UE. 

Jak wygląda proces relokacji? Jeżeli imigrant zostanie przesłany do Szwecji, a będzie chciał zamieszkać i pracować w Niemczech, to, co  wtedy?

Chodzi o uchodźców, którzy występują o azyl, nie o imigrantów. Proces wyboru kandydatów do relokacji do odpowiednich krajów unijnych będzie odbywał się w ośrodkach dla uchodźców, gdzie będą również urzędnicy z państw przyjmujących uchodźców Uchodźca wyrażający chęć przeniesienia się do innego kraju unijnego, który będzie sprawdzał jego uprawnienia do uzyskania azylu, nie może wybrać kraju, do którego ma być przekazany. W regulacjach unijnych mówi się, że kraj przeznaczenia jest wybierany pod względem profilu osoby i zależy od kryteriów, które mają ułatwić integrację tej osoby w państwie docelowym.

Kraj przyjmujący wybiera uchodźców z dostępnej puli wybranych kandydatów – może odrzucić niektórych z nich ze względów bezpieczeństwa. Jeżeli uchodźcy nie podoba się wybrany dla niej kraj docelowy może złożyć apelację (powołując się na kryteria formalne, np nie uwzględnienie posiadanie rodziny w danym kraju) lub odmówić relokacji. W tym drugim przypadku osoba ta pozostaje w kraju, w którym złożyła wniosek o relokację i czeka na dokończenie procedury przyznania statusu uchodźcy w tym kraju, ale traci wiele zapomóg, które otrzymywała wcześniej jako osoba mająca status oczekiwania na relokację. .  cd na następnej stronie