Tym razem cios padł z niespodziewanej strony. Donald Tusk chciał zabłysnąć erudycją. W rozmowie z „Gazetą Wyborczą” pochwalił się tym co czyta. W odpowiedzi jeden z wymienionych autorów wypomniał mu nieprzyjemną prawdę…

Wszystko zaczęło się od wyliczanki, tego, co też szef rady Europejskiej czyta do poduszki:

Podpis księcia. Rozważania o mocy i słabości” Piotra Nowaka, przewrotną i wymagającą grę z Machiavellim i Szekspirem między innymi, „Zwrot. Jak zaczął się renesans” Stephena Greenblatta, „On Tyranny” Timothy Snydera, „Black Flags” Joby Warricka, wszystko o Hockneyu i rozmowy z nim o malarstwie (zawsze go lubiłem, a po obejrzeniu jego londyńskiej wystawy zupełnie zwariowałem), ostatni kryminał Jo Nesbo „Pragnienie”, „Wegetariankę” Han Kang, od wielu miesięcy „Moją walkę” Knausgarda, przedwczoraj skończyłem „Króla” Szczepana Twardocha, a wczoraj książkę Sebalda „Wyjechali”. Genialna

— wyliczył Tusk.

Tymczesem jeden z wymienionych autorów,Szczepan Twardoch, najwyrażniej nie poczuł się zaszczycony zainteresowaniem takiego czytelnika. W odpowiedzi napisał:

„Szanowny Panie Premierze, podobno czytał Pan ostatnio moją powieść. To miłe, mam jednak wątłą nadzieję, że się Panu w ogóle nie podobała i czuje się Pan teraz ze swojego cennego czasu równie dotkliwie przeze mnie okradziony, jak dotkliwie okradł mnie Pański dawny rząd z 50% kosztów uzyskania przychodu, którego to pozbawionego ekonomicznego sensu dla budżetu państwa, a bolesnego dla nas upokorzenia nie zamierzam Panu zapomnieć”

1 stycznia 2013 roku wprowadzono limit kosztów uzyskania przychodów dla twórców. Dotyczy ten projekt 35 zawodów między innymi pisarzy, artystów, dziennikarzy, ale również informatyków, czy architektów i wynalazców.