Spotykali się miesiącami, prowadzili rozmowy i tajne ustalenia. Co tak naprawdę działo się w gabinecie Prokuratora Generalnego Andrzeja Seremeta, gdy Marcin P. - szef piramidy Amber Gold siedział już w areszcie? Z zeznań Bogusława Michalskiego, byłego dyrektora Departamentu Postępowania Przygotowawczego w Prokuraturze Generalnej wynika, że „posiadówki” u Seremeta nie miały żadnego sensu i nie wpływały na skandaliczne postępowania śledczych. Wszystko wskazuje, że to polityczny PR, potrzebny Tuskowi i Seremetowi, był jedynym powodem spotkań śledczych.

Posłowie pytali dzisiaj prokuratora Michalskiego o serię tajemniczych spotkań w gabinecie Andrzeja Seremeta, gdy ten sprawował urząd Prokuratora Generalnego. Mieli w nich uczestniczyć m.in. gdańscy śledczy.

Andrzej Seremet nie była zadowolony z wyników postępowań.

– zeznał Michalski przed komisją śledczą ds. Amber Gold.

CZYTAJ TAKŻE;Komisja śledcza ds. Amber Gold: Oszust nie zapłacił 22 mln podatku, a prokurator na to: „Nasze możliwości były żadne. Interes publiczny nie był naruszony”

Posłowie chcieli się dowiedzieć o jakie nieprawidłowości miał Seremet pretensje wobec nieudolnych prokuratorów z Gdańska. Michalski zasłaniał się niepamięcią i zdawkowo jedynie odpowiadał członkom komisji.

Andrzej Seremet miał zastrzeżenia względem sposobu prowadzenia tej sprawy, mówił o zaniechaniach.

– stwierdził Michalski.

Posłanka Małgorzata Wassermann przypomniała prokuratorowi Michalskiemu, że w trakcie jednego z takich spotkań lub dzień później (5 października 2012 roku) śledczy z apelacji gdańskiej mieli przekazać Seremetowi pismo z prośba o przeniesienie śledztwa do innego miasta.

Doszło do dziwnej sytuacji. Prokuratorzy z Gdańska złożyli wniosek do Prokuratora Generalnego o przeniesienie sprawy do innej prokuratury.

– potwierdził Michalski.

CZYTAJ TAKŻE;Mafia czy politycy? Kto pomagał i budował Amber Gold? Świadek: „Marcin P. miał pomoc, ale sprawa syna Tuska to tylko ciekawostka”

Z zeznań Michalskiego wynika, że ze spotkań prokuratorów z Seremetem nic sensownego nie wynikało. Potwierdził to sam Michalski, twierdząc, że ówczesne przepisy nie pozwalały Andrzejowi Seremetowi na większe działania wobec śledczych z Trójmiasta. Po co więc się spotykali? Co naprawdę ustalane było w gabinecie Andrzeja Seremeta? Czy chodziło jedynie o „pokazówki” dla mediów i udawanie przed premierem Donaldem Tuskiem, że Prokuratura Generalna działa?

-

Książka, którą trzeba przeczytać! „Afery czasów Donalda Tuska” - Łukasz Ziaja, Bogdan Święczkowski. Pozycja dostępna „wSklepiku.pl”.