Kwestia jest o wiele prostsza niż kredyty frankowe, które przy frankach szwajcarskich nawet nie leżały i to Ryszard Petru rozumiał doskonale. Zdążył swój własny kredyt przewalutować, chociaż innym rekomendował pozostanie przy trefnych już frankach.

Tymczasem okazuje się, ze Petru nie potrafił sobie przyswoić najprostszych reguł finansowania kampanii wyborczej przez swoją partię. Tym dziwniejsze, że Nowoczesna to rzekomo sami rzutcy młodzi – menedżerowie, bankowcy, finansiści. Energiczni, oblatani światowcy.

No i masz babo placek! Nie byli w stanie pojąć tych reguł, nawet mając na czele zawołanego finansistę Petru, który nawet z Banku Światowego chleb jadał. A zasada jest prosta jak konstrukcja wideł – komitet wyborczy partii może korzystać wyłącznie z pieniędzy funduszu wyborczego. Jest to zasada żelazna, gdyż ustawia jasne kryteria finansowania wyborów, odcina kampanię od szemranych źródeł.

Państwowa Komisja Wyborcza takich rzeczy przepuścić nie może, gdyż jest to kardynalne podważenie przejrzystości i transparentności finansowania polityki. Tu żartów niema, przekonał się przed laty PSL, który popełnił to samo wykroczenia co Nowoczesna i po dziś dzień płacze i płaci.

Tymczasem Petru i jego zausznicy, przecież świadomi nie tylko tych reguł, lecz także bogaci o wspomniane doświadczenie PSL popełnili to samo wyborcze przestępstwo. Bo to jest przestępstwo. Petru i kamraci przelali na konto komitety wyborczego pieniądze bezpośrednio partyjne - bagatela, dwa miliony - pomijając fundusz wyborczy. Państwo może skontrolować fundusz wyborczy, natomiast są  trudności by skontrolować partię.

Dlatego państwo nie może darować Petru takiego zlekceważenia – nazwijmy to najłagodniej jak potrafimy – reguł gry. Jeśli to ma być pomyłka, to przepraszam bardzo, ale Nowoczesna robi idiotów z nas albo finanse partii powierzyła ignorantom. Nie bardzo widzę trzecie wyjście…