Pierwszy – wołający o pomstę do nieba – krok zrobiła niejaka pani sędzia Moskwa. Po trzech latach kula śniegowa toczy się dalej włącznie do Sądu Najwyższego.
Zastanawiam się, jak to możliwe, że skrzywdzony poeta rzeszowski musi samotnie toczyć walkę z bezdusznym, powiązanym towarzysko-familijnymi nićmi, miejscowym wymiarem sprawiedliwości? Mając w dodatku mocno zaciskającą się pętlę finansową na szyi, zawieszoną przez sędzię Moskwę.
Jak to możliwe, że nie ruszyły pisarzowi na odsiecz, wymiar sprawiedliwości, miejscowe media? Że do ataku na zmurszały wymiar sprawiedliwości nie zjednoczyły się, aby mieć szanse odnieść sukces i nie bać się odwetu?
Po to, żeby miejscowi sędziowie zrozumieli, że ich wyroki i decyzje nie pozostają poza oceną i kontrolą społeczną. Że muszą podejmować decyzje sprawiedliwe.
Jeśli media lokalne są na tyle słabe, że z jakichś powodów - lęku przed miejscową władzą sądową, administracyjną, zagrożeniami finansowymi - muszą zrezygnować ze swojej podstawowej roli, powinny jak najszybciej dążyć do odbudowania swojej siły i niezależności. Niewątpliwie taką moc o wiele łatwiej odbudować, kiedy znajdzie się sojuszników w innych mediach. Tylko taka postawa, poczucie wspólnoty, może stać się korzystna dla wszystkich stron. Mediów, władz, sądów, a przede wszystkich dla uzdrowienia całości życia lokalnego.
P.S. Wierzę, że kula śniegowa puszczona w ruch przez panią sędzię Moskwę, zostanie rozpuszczona przez Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu. Pewnie Polska będzie musiała zapłacić Wiesławowi Zielińskiemu kilkaset albo kilka tysięcy euro.
Uważam, że wyznaczoną karę powinna zapłacić z własnego konta pani sędzia Moskwa. Może w przyszłości wydawałaby wyroki nie tylko niezawisłe, ale sprawiedliwe.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Pierwszy – wołający o pomstę do nieba – krok zrobiła niejaka pani sędzia Moskwa. Po trzech latach kula śniegowa toczy się dalej włącznie do Sądu Najwyższego.
Zastanawiam się, jak to możliwe, że skrzywdzony poeta rzeszowski musi samotnie toczyć walkę z bezdusznym, powiązanym towarzysko-familijnymi nićmi, miejscowym wymiarem sprawiedliwości? Mając w dodatku mocno zaciskającą się pętlę finansową na szyi, zawieszoną przez sędzię Moskwę.
Jak to możliwe, że nie ruszyły pisarzowi na odsiecz, wymiar sprawiedliwości, miejscowe media? Że do ataku na zmurszały wymiar sprawiedliwości nie zjednoczyły się, aby mieć szanse odnieść sukces i nie bać się odwetu?
Po to, żeby miejscowi sędziowie zrozumieli, że ich wyroki i decyzje nie pozostają poza oceną i kontrolą społeczną. Że muszą podejmować decyzje sprawiedliwe.
Jeśli media lokalne są na tyle słabe, że z jakichś powodów - lęku przed miejscową władzą sądową, administracyjną, zagrożeniami finansowymi - muszą zrezygnować ze swojej podstawowej roli, powinny jak najszybciej dążyć do odbudowania swojej siły i niezależności. Niewątpliwie taką moc o wiele łatwiej odbudować, kiedy znajdzie się sojuszników w innych mediach. Tylko taka postawa, poczucie wspólnoty, może stać się korzystna dla wszystkich stron. Mediów, władz, sądów, a przede wszystkich dla uzdrowienia całości życia lokalnego.
P.S. Wierzę, że kula śniegowa puszczona w ruch przez panią sędzię Moskwę, zostanie rozpuszczona przez Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu. Pewnie Polska będzie musiała zapłacić Wiesławowi Zielińskiemu kilkaset albo kilka tysięcy euro.
Uważam, że wyznaczoną karę powinna zapłacić z własnego konta pani sędzia Moskwa. Może w przyszłości wydawałaby wyroki nie tylko niezawisłe, ale sprawiedliwe.
Strona 2 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/298259-degrengolada-wymiaru-sprawiedliwosci-trwa-od-cwiercwiecza-im-dalej-od-warszawy-tym-kryzys-sadow-bardziej-okazaly?strona=2
