To była jedna z największych sensacji wyborów parlamentarnych. Raper z Kielc, bardziej znany jako „Scyzoryk” wystartował z list ruchu Kukiza i dostał się do Sejmu. „Zawodowi” posłowie drwili i pokazywali go palcami jako dowód na nieprzewidywalność, ba, wręcz oszołomstwo ludzi, których Kukiz wprowadził do parlamentu. Po trzech miesiącach widać, jak bardzo się mylili.
Ten tekst właściwie mógł powstać już wielokrotnie, bo wiele razy miałem poznawczy dysonans związany z Piotrem Marcem, posłem ruchu Kukiz ’15. Przyznam, że teraz pretekstem jest rozmowa z posłem, którą na łamach plusa/minusa przeprowadził Robert Mazurek. Do niej jeszcze wrócę.
Owszem chodzi w sportowych butach, ale sportowe bluzy odrzucił na rzecz czarnych koszul i marynarek. A spośród innych posłów wyróżnia się być może wyjątkową starannością językową podczas wystąpień na sali plenarnej i spójnością oraz logiką wypowiedzi, której wielu posłom brakuje.
Piotr „Liroy” Marzec zaimponował mi po raz pierwszy w roli posła podczas debaty nad ustawą medialną. Kiedy posłowie z Nowoczesnej i Platformy prześcigali się w nie zawsze eleganckim atakowaniu pisowskiego projektu, Liroy zadawał pytania.
Ja dzisiaj jestem tutaj przede wszystkim dlatego, że przysłali mnie obywatele, jestem posłańcem tych obywateli. Wielu obywateli czeka na zmianę w mediach.
Poseł Agnieszka Kołacz-Leszczyńska (PO): My wszyscy jesteśmy!
Tak, ale często zapominacie o tym, że jesteście, niestety. (Oklaski) Wielu obywateli czeka na tę zmianę, ale ta zmiana nie może oznaczać zmiany mediów PO-wskich na media PiS-owskie. Media publiczne to media obywatelskie i nie zapominajmy o tym. Dlatego muszę zapytać w imieniu wszystkich moich wyborców, którzy mnie o to poprosili: Kiedy przedstawicie państwo zmiany systemowe w mediach? Kiedy nowa ustawa abonamentowa? I jak zamierzacie odpartyjnić media publiczne? Bo to jest bardzo istotne pytanie. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Krótko, na temat. Po prostu tak, jakbyśmy sobie życzyli. Bez spodziewanego oszołomstwa, bez zacietrzewienia. Zdziwieni? To jeszcze jeden cytat, z dalszego ciągu tej samej dyskusji (30 grudnia 2015 r.) o mediach publicznych.
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Wnioskodawcy postawili nas w bardzo trudnej sytuacji. Jako ugrupowanie obywatelskie wierzymy, że demokracji potrzebne są silne i jakościowe media publiczne. Klasycznym wzorem jest np. brytyjska BBC. Dziś proponujecie nam tylko protezę. Wymiana władz mediów z pewnością nie jest oczekiwaną dobrą zmianą, z drugiej strony obecna stronniczość, brak obiektywizmu i niska jakość audycji są nie do zaakceptowania
— mówił Liroy. Znów w kontrze do PiS, ale z realną oceną stanu mediów publicznych przed ich zmianą. Piotr Marzec złożył także poprawkę, która zagwarantowała, że „mała” ustawa medialna będzie rozwiązaniem tymczasowym. Została przyjęta.
W mediach publicznych jest kasta magnatów zarabiających wielkie pieniądze, a jednocześnie ludzi faktycznie tworzących te media przesuwa się na umowy śmieciowe. Najwyższy czas z tym skończyć. (…) Na koniec chciałem przypomnieć słowa Tima Robbinsa, który kiedyś powiedział: „Bez względu na to, czy patrzysz z prawicy, czy z lewicy, jeśli oglądasz telewizję, skumulujesz w sobie nienawiść. Nienawiść abstrakcyjną. A do tego właśnie dążą niektóre ośrodki władzy, wielu chce, byśmy byli podzieleni˝. Pamiętajcie o tym. Dziękuję bardzo
— zakończył swoje wystąpienie poseł ruchu Kukiza.
Proszę szczerze przyznać, czy tego się Państwo po nim spodziewaliście? Nie? To teraz odpowiedzcie sobie Państwo na pytanie - dlaczego nie? To być może odpowiedź na pytanie, jak bardzo na etapie kampanii wyborczej kandydaci skupieni wokół Pawła Kukiza byli dyskredytowani. Tylko dlatego, że mieli być potencjalnymi koalicjantami dla PiS. Czas pokazał, że często z partią Jarosława Kaczyńskiego jest im bardzo nie po drodze.
Teraz dwa słowa o wspomnianym już wywiadzie Mazurka.
czytaj dalej na następnej stronie ==>
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
To była jedna z największych sensacji wyborów parlamentarnych. Raper z Kielc, bardziej znany jako „Scyzoryk” wystartował z list ruchu Kukiza i dostał się do Sejmu. „Zawodowi” posłowie drwili i pokazywali go palcami jako dowód na nieprzewidywalność, ba, wręcz oszołomstwo ludzi, których Kukiz wprowadził do parlamentu. Po trzech miesiącach widać, jak bardzo się mylili.
Ten tekst właściwie mógł powstać już wielokrotnie, bo wiele razy miałem poznawczy dysonans związany z Piotrem Marcem, posłem ruchu Kukiz ’15. Przyznam, że teraz pretekstem jest rozmowa z posłem, którą na łamach plusa/minusa przeprowadził Robert Mazurek. Do niej jeszcze wrócę.
Owszem chodzi w sportowych butach, ale sportowe bluzy odrzucił na rzecz czarnych koszul i marynarek. A spośród innych posłów wyróżnia się być może wyjątkową starannością językową podczas wystąpień na sali plenarnej i spójnością oraz logiką wypowiedzi, której wielu posłom brakuje.
Piotr „Liroy” Marzec zaimponował mi po raz pierwszy w roli posła podczas debaty nad ustawą medialną. Kiedy posłowie z Nowoczesnej i Platformy prześcigali się w nie zawsze eleganckim atakowaniu pisowskiego projektu, Liroy zadawał pytania.
Ja dzisiaj jestem tutaj przede wszystkim dlatego, że przysłali mnie obywatele, jestem posłańcem tych obywateli. Wielu obywateli czeka na zmianę w mediach.
Poseł Agnieszka Kołacz-Leszczyńska (PO): My wszyscy jesteśmy!
Tak, ale często zapominacie o tym, że jesteście, niestety. (Oklaski) Wielu obywateli czeka na tę zmianę, ale ta zmiana nie może oznaczać zmiany mediów PO-wskich na media PiS-owskie. Media publiczne to media obywatelskie i nie zapominajmy o tym. Dlatego muszę zapytać w imieniu wszystkich moich wyborców, którzy mnie o to poprosili: Kiedy przedstawicie państwo zmiany systemowe w mediach? Kiedy nowa ustawa abonamentowa? I jak zamierzacie odpartyjnić media publiczne? Bo to jest bardzo istotne pytanie. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Krótko, na temat. Po prostu tak, jakbyśmy sobie życzyli. Bez spodziewanego oszołomstwa, bez zacietrzewienia. Zdziwieni? To jeszcze jeden cytat, z dalszego ciągu tej samej dyskusji (30 grudnia 2015 r.) o mediach publicznych.
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Wnioskodawcy postawili nas w bardzo trudnej sytuacji. Jako ugrupowanie obywatelskie wierzymy, że demokracji potrzebne są silne i jakościowe media publiczne. Klasycznym wzorem jest np. brytyjska BBC. Dziś proponujecie nam tylko protezę. Wymiana władz mediów z pewnością nie jest oczekiwaną dobrą zmianą, z drugiej strony obecna stronniczość, brak obiektywizmu i niska jakość audycji są nie do zaakceptowania
— mówił Liroy. Znów w kontrze do PiS, ale z realną oceną stanu mediów publicznych przed ich zmianą. Piotr Marzec złożył także poprawkę, która zagwarantowała, że „mała” ustawa medialna będzie rozwiązaniem tymczasowym. Została przyjęta.
W mediach publicznych jest kasta magnatów zarabiających wielkie pieniądze, a jednocześnie ludzi faktycznie tworzących te media przesuwa się na umowy śmieciowe. Najwyższy czas z tym skończyć. (…) Na koniec chciałem przypomnieć słowa Tima Robbinsa, który kiedyś powiedział: „Bez względu na to, czy patrzysz z prawicy, czy z lewicy, jeśli oglądasz telewizję, skumulujesz w sobie nienawiść. Nienawiść abstrakcyjną. A do tego właśnie dążą niektóre ośrodki władzy, wielu chce, byśmy byli podzieleni˝. Pamiętajcie o tym. Dziękuję bardzo
— zakończył swoje wystąpienie poseł ruchu Kukiza.
Proszę szczerze przyznać, czy tego się Państwo po nim spodziewaliście? Nie? To teraz odpowiedzcie sobie Państwo na pytanie - dlaczego nie? To być może odpowiedź na pytanie, jak bardzo na etapie kampanii wyborczej kandydaci skupieni wokół Pawła Kukiza byli dyskredytowani. Tylko dlatego, że mieli być potencjalnymi koalicjantami dla PiS. Czas pokazał, że często z partią Jarosława Kaczyńskiego jest im bardzo nie po drodze.
Teraz dwa słowa o wspomnianym już wywiadzie Mazurka.
czytaj dalej na następnej stronie ==>
Strona 1 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/280824-mial-byc-najwiekszym-freakiem-tego-sejmu-a-w-porownaniu-do-wielu-opozycjonistow-jest-arbitrem-stylu-i-elegancji-ziomal-z-kielc-dorosl-gdy-przyszedl-na-to-czas
