Kochani emeryci, dobry pan, minister finansów Mateusz Szczurek ma dla was wspaniałą wiadomość - najbiedniejsi z was, tacy co zostaną w roku przyszłym objęci rewaloryzacją w wysokości 3 złotych miesięcznie dostaną jednorazową jałmużnę, ci co cieszą się kwotą do 900 zł dostaną aż 350, a ci najbogatsi otrzymujący aż 1500 do 2000 zł tylko stówkę.

Oczywiście wysokość datków w tym desperackim akcie dobroczynności Szczurka, Kopacz i sitwy PO/PSL jest dostosowana do emerytury brutto , netto natomiast jawi się w całej swojej nędzy po potrąceniu podatku i składek na ZUS. Dla przykładu ktoś kto ma emeryturę 1500 złotych dostaje na rękę około 1200 zł. Poraża nie tylko hojność władzy, ale także suma, jaką na tę jałmużnę przeznacza Szczurek. Jest to jednorazowy wydatek z budżetu w wysokości 1,4 mld. zł. Można sobie wyobrazić jak wielu jest w naszym kraju ludzi starych żyjących w skrajnym ubóstwie i jak wredną jest polityka państwa, traktującego obywatela jak żebraka, któremu wystarczy wrzucić do czapki parę złotych, żeby uspokoić sumienie i nawet zyskać aplauz wyborców, tych starych i ich wnuków, bo może im coś z tego przypływu dobrobytu dziadka i babci skapnie. Na co tu wydać te 350 złotych - głowi się staruszek i ma nie mniejszy dylemat, niż ktoś kto wygrał milion w totolotka. Zainwestować? A może dołożyć do chwilówki i wykupić wreszcie lekarstwa, bez których, jak twierdzi lekarz, człowiek długo nie pożyje. No można też zaszaleć w Biedronce albo innym Lidlu i kupić schabowego kotleta, pomidora i batonika, człowiek się naje za swoje, a nie ze śmietnika i jeszcze mu zostanie na kawałek kiełbasy i kostkę margaryny co się nazywa „maślana”. Jednym słowem „żyć nie umierać”. Co się dzieje w naszym kraju? Skąd się biorą te chore pomysły na zwerbowanie zwolenników rządzącej nami partii i czy pogarda dla obywatela nie ma już żadnych granic? Taki młody minister finansów Mateusz Szczurek, człowiek wywodzący się z biznesu patrzy na polską biedotę z wysokości luksusu, w jakim przyszło mu żyć i nawet nie przychodzi mu do głowy, że obraża starych, biednych ludzi, że pozbawia ich godności, jaka należy się ludziom, którzy tyrali przez dziesiątki lat, często wykonując ciężką pracę fizyczną. I dziś dzięki swojej emeryturze muszą grzebać w śmietniku w poszukiwaniu strawy, wystają w kolejkach po posiłek wydawany w kościołach albo czekają pod apteką na litościwą duszę, która wykupi ich leki na receptę, leki warte marnych 20 złotych, ale nie mają nawet tego.

W telewizjach mainstreamowych pokazuje się dzielnych seniorów i seniorki, sprawne fizycznie i nawet biegające w maratonach. Stare aktorki i artystki wypindrzone i wyliftowane, tryskające radością życia i wspomnieniami z pozaprzeszłego życia erotycznego. Biedy się nie pokazuje, ani tej starej ani tym bardziej tej młodej. Medialna hołota nabija się z rodzin wielodzietnych, z tych, co robią dzieciaki, a nie są w stanie ich utrzymać. Ta sama hołota zapewnia nas, że ci co sobie nie radzą w życiu, to pijacy, złodzieje i w ogóle społeczny margines, a biedni staruszkowie mają niewdzięczne dzieci, a te dzieci, to… Właśnie. Żyjemy w państwie dziadowskim, którym rządzą kreatury przyklejone do koryta władzy, nieczułe na ludzki los poza własnym środowiskiem i własnymi rodzinami. Reszta to śmieci, na śmieciowych umowach i śmieciowych emeryturach.

Jak wygląda życie w III RP? Zacytuję wpis interanauty o pseudonimie ” Jakby autentyczne”. Oto on:

Niemalże codziennie widzę młodych rodziców z małą dziewczynką o ślicznych jasnych kręconych włoskach, którzy przeszukują osiedlowe śmietniki…Ale co tam stołki się liczą i kasa! I oszukiwanie narodu!!! Żebyście po wsze pokolenia żyli tak luksusowo, jak właśnie ci młodzi ludzie.

---

Poruszająca lektura!

Najnowsza książka Andrzeja Nowaka, Adama Bujaka i Janusza Koweckiego pt.„Wygaszanie Polski 1989-2015”.

Dokumentalny zapis tragicznego stanu, w jakim znalazła się Polska po ponad dwóch dekadach transformacji ustrojowej. Raport otwarcia dla sił, które podejmą niezbędne zadanie odbudowy naszego kraju.