Gazeta Michnika ze szczególnym rodzajem troski pochyliła się nad faktem, że Polacy wybrali na głowę państwa kandydata zjednoczonej prawicy. Organ doszedł do wniosku, iż Andrzej Duda może być dobrym prezydentem. Pod warunkiem, że … upodobni się do poprzednika.

„Wyborcza”, piórem Pawła Wrońskiego, kreśli warunki, jakie Duda powinien spełnić, by panowie z Czerskiej łaskawie uznali go za swego prezydenta.

Ja też dobrze życzę Polsce. Ci, którzy nie głosowali na Dudę, powinni dać mu szansę bycia dobrym prezydentem

— deklaruje publicysta.

Najpierw jednak Duda – wedle absurdalnej koncepcji - powinien „zapomnieć jak najszybciej o tym, co mówił w kampanii wyborczej”, zwłaszcza o obniżeniu wieku emerytalnego. A więc sprzeniewierzyć się swoim zapowiedziom i zaufaniu, jakim obdarzyli go Polacy. Wspaniała rada – przy Czerskiej długo musieli nad tym myśleć.

Duda – zgodnie z warunkami gazety Michnika – musi też udowodnić, że nie jest wielbłądem.

Pierwszym zadaniem, które stoi przed nowym prezydentem, jest przekonanie społeczeństwa, że nie jest religijnym fundamentalistą

— domaga się Wroński.

Złote rady obejmują też politykę zagraniczną. „Wyborcza” z góry wie, że nowy prezydent będzie popełniał gafy na arenie międzynarodowej, a żeby zmniejszyć siłę ich oddziaływania Duda powinien… kontynuować dorobek Komorowskiego. Bo przecież, jak twierdzi Wroński, Polska ma wysoką pozycję w Europie.

Andrzej Duda powinien raczej mówić o kontynuacji dzieła poprzedników i próbie utrzymania wysokiej pozycji Polski w Europie. Zyska sobie współpracowników, a jego pierwsze nieuniknione poślizgi na dyplomatycznym salonie nie będą odnotowywane ze złośliwą satysfakcją

— pisze publicysta.

Brakuje tylko rady, żeby Duda zapuścił wąsy (po jakimś roku mógłby je zgolić), kupił sobie dubeltówkę i wygłosił orędzie o bigosowaniu. Wtedy „Wyborcza” byłaby zachwycona.