Ogórkowe aikido. „Kampania Magdaleny Ogórek jest prowadzona przez konkurentów Magdaleny Ogórek”

youtube.pl
youtube.pl

Początek kampanii wyborczej w Polsce mogę scharakteryzować tak: osiołki rzuciły się do marchwi. Czyli do ogórka.

Nie chcę nikogo obrazić, piszę o to tylko dla tego, żeby ustrzec Szanownych Państwa od przykrych błędów. Bo kandydatka na Prezydenta RP Magdalena Ogórek jest cudowną prowokację technologiczną, i to bardzo udaną, biorąc pod uwagę reakcje oponentów obojga płci. Pomyślcie sami: zanim zdążyła ta gwiazda supernowa wznieść się ponad horyzontem, już stała się jednym z głównych elementów agendy politycznej, porządku dziennego dla mediów oraz ekspertów. W dużej mierze dzięki staraniom przeciwników.

Sztuczka polega na tym, że tej prowokacji poddali się głównie lewicowej polityki. Czyli „sąsiedzi” elektoralni, którzy będą dzielić między sobą jednego i tego samego wyborcę. Napieralski, Palikot, nawet Lech Wałęsa wychylił się ze swojego mauzoleum.

Okazuje się, że kampania Magdaleny Ogórek jest prowadzona przez konkurentów Magdaleny Ogórek. Takie sobie polityczne aikido – sztuka walki polegająca na tym, że wobec przeciwnika wykorzystuje się jego własną siłę, wytrącając go (dosłownie) z równowagi.

Im więcej nią atakują, tym większa korzyść dla jej ratingu oraz większa szkoda dla ich własnego; ponieważ chłopaki, które kopią dziewczynę wyglądają żałośnie. Kobieta, która nie upada pod ciosami, lecz dowodzi, że może być na równi z mężczyznami, wygląda super.

Zwłaszcza w oczach tak zwanego „elektoratu serialowego” - jak określił jeden z socjologów -domniemanych wyborców pani Ogórek. Nawet kobiety atakujące Magdę niedobrze wyglądają. Takie zazdrośnice.

Jeśli wcześniej ładna kandydatka mogła liczyć na zmobilizowanie męskiego elektoratu, to teraz za nią murem mogą stanąć kobiety – pod hasłem „naszych biją”!

Warto pamiętać, że nie chodzi o to, czy będzie pani Ogórek Prezydentem RP. Oczywiście, że nie będzie. Hegemonia Bronisława Komorowskiego, ze względu na pierwszy sondaż, nadaje inny sens kampanii pozostałych kandydatów – muszą się pozycjonować, stworzyć nową konfigurację postaci na ogólnym obrazie polskiej polityki. Dlatego ich wyborcy nie będą głosować na nich jak na przyszłych Prezydentów, ale takoż będą pozycjonować się: kim są, za czym są, przeciwko czemu są.

Gdy głównym tematem kampanii będzie walka „chłopaki przeciwko Magdzie” – kiepsko będzie tym chłopakom. Lepiej wtedy dla Magdaleny byłoby po prostu ukryć się gdzieś pod jakimś pretekstem, pisać tylko czas od czasu honorowe teksty na Facebook. Wrogi wszystko zrobią sami. Kobiety nie pracują.

Panowie w garniturach, nie dajcie się nabrać! Wiem o co piszę. Bo mam przykład we własnej ojczyźnie - Julię Tymoszenko.

W 90. też nikt nie traktował jej poważnie. Dowcipkowali, że jest kobietą, że jest niesamodzielną, zależną od swego patrona, Pawła Łazarenki, że nigdy nie da rady rozmawiać na równi z mężczyznami, którzy rządzą innymi państwami. Ale im więcej ją „dziobali”, tym wyżej podnosiła się w hierarchii politycznej, tym więcej poparcia miała wśród ludzi.

Dzisiaj Tymoszenko prawie spadła z Olimpu, a jej pozycja z dnia na dzień robi się coraz gorsza. Najlepszym sposobem walki z kandydatem-prowokacją jest nie atak, ale kompletne ignorowanie. Tymczasem konkurenci pieczołowicie „rzeźbią” dla pani Ogórek jej rating, jej obraz. Wydaje się, że zgodnie z jej planem. Zobaczymy, czy będzie w stanie z tego skorzystać.

Myhaiło Krasiuk

O autorze:

Ukraiński doradca polityczny, zainteresowany sprawami Polski. Od 12 lat jest specjalistą od komunikacji politycznej, zarówno kryzysowej jak i stosowanej kampanii wyborczych. Prowadził kampanie samorządowe, parlamentarne, prezydenckie; zarówno na Ukrainie, jak i w Rosji.

Dotychczasowy system zamieszczania komentarzy na portalu został wyłączony.

Przeczytaj więcej

Dziękujemy za wszystkie dotychczasowe komentarze i dyskusje.

Zapraszamy do komentowania artykułów w mediach społecznościowych.