Szanowny panie prezydencie, drogi Bronisławie, nie ma takiego kodeksu honorowego, który zabrania rywalom ukłonić się sobie przed rozpoczęciem starcia

— rozpoczyna w nowym i zarazem pierwszym spocie w kampanii prezydenckiej Janusz Palikot przekaz skierowany bezpośrednio do Bronisława Komorowskiego.

Ten list jest właśnie tym, pochyleniem z szacunkiem głowy, by bez cienia wątpliwości było wiadomo, że starcie, które zaraz nastąpi jest rywalizacją dla wspólnego dobra. Będziemy się spierać, ale w tym starciu mamy jeden cel: piękną i wolną Rzeczpospolitą

— stwierdza.

Nie mam wątpliwości, że jesteś przyjacielem Rzeczpospolitej. Twoje zwycięstwo nie będzie moją porażką, będzie zwycięstwem Rzeczpospolitej. Wiem, że myślisz tak samo, bo w wojnie domowej, którą wytoczyła Rzeczpospolitej skrajna prawica, nie ma już miejsca na namysł

— mówi tonem mędrca Palikot.

W demokratycznych wyborach nie ma zwycięzców i przegranych

— kontynuuje.

Spór między nami nie jest na śmierć i życie. Kandyduję bo czuję obowiązek wyrażenia myśli wszystkich tych, którzy chcieliby nieco innej Polski

— dobrze, że dodał, że tylko „nieco innej Polski”.

Więcej nas jednak łączy niż różni

— podsumowuje kandydat na prezydenta.

W przededniu kampanii, drogi prezydencie, przyjacielu Rzeczpospolitej, chciałbym złożyć ci najserdeczniejsze życzenia

— kończy.

Jak słodko i kolorowo. Aż dziwne, że Palikot kandyduje, bo z tego obrazu wyłania się obraz Bronisława Komorowskiego, jako naprawdę dobrego prezydenta.

Janusz Palikot deklarując szybki start ułatwia sprawę Bronisławowi Komorowskiemu, bo uniemożliwia znalezienie jednego kandydata na lewicy

— mówił Adam Bielan. I najwidoczniej miał dużo racji…

mc,300polityka.pl