Wstań, unieś głowę, wsłuchaj się w słowa… a usłyszysz z jednej strony język sporu, a z drugiej konsekwentny język pogardy i nienawiści.
1. Nikczemne słowa „Spadaj kurduplu!” nie wzięły się w Sejmie znikąd. Oszołomy, szaleńcy, paranoicy, schizofrenicy, bydło, watahy, ścierwa, śmieci, kurduple… To tylko niektóre słowa z języka, którego w ostatnich latach szczególnie często doświadczają politycy Prawa i Sprawiedliwości. Język, który nie krytykuje, lecz poniża, uderza w godność. Nie język sporu, który w polityce jest czymś naturalnym, tylko język obelgi, pogardy i nienawiści.
Szczególnie mocno doświadcza tego Jarosław Kaczyński, z którym walka polega nie na krytyce, ale na nieustannym poniżaniu osobistym, z osobistym kontem, osobistym kotem i osobistym wzrostem włącznie.
2. Owszem, Prawo i Sprawiedliwość też nierzadko mówi ostro. „Oni stoją tam, gdzie stało ZOMO…” – ta wypowiedź Jarosława Kaczyńskiego przywoływana jest najczęściej jako przykład mowy nienawiści.
A przecież nie nie było w tym zdaniu ani pogardy, ani nienawiści, ani uderzenia w godność człowieka. Była krytyka, była niezgoda na określone zachowanie, był spór ad rem, ale nie było w tym ataku personalnego, nie było obelgi. Zresztą porównanie do ZOMO nie powinno urażać zwłaszcza tych, którzy dowódcę ZOMO generała Kiszczaka nazywali człowiekiem honoru.
3. Wstań, unieś głowę, wsłuchaj się w słowa… a usłyszysz, na czym polega zasadnicza różnica języka, używanego po obu stronach politycznej barykady. Prawo i Sprawiedliwość mówi ostro, ale mówi językiem sporu. Partia polityczna po to przecież jest, aby wyrażać poglądy i się spierać.
Niestety druga strona atakuje nie poglądy, nie zachowania polityczne, lecz uderza wprost w godność ludzi.
Język pogardy i nienawiści wyhodował kiedyś Cybę. Obawiam się, że hoduje następnego.
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/226673-trwa-hodowanie-nastepnego-cyby-nikczemne-slowa-spadaj-kurduplu-nie-wziely-sie-w-sejmie-znikad