Z każdej strony słychać słowa krytyki pod adresem PKW. Dziennikarze, politycy, eksperci niemal na wyścigi mówią o kompromitacji, porażce i klęskach Komisji. Tymczasem warto również odnotować sukces „leśnych dziadków”.

Panowie! Czapki z głów! Sukces Wasz jest niebywały. Nikt tak skutecznie jak wy nie powalił III RP. Rozłożyliście ją na łopatki. Cios waszymi serwerami okazał się nokautujący… W kontekście Waszych „sukcesów” wszelka propaganda, jaką Polacy słyszą od zadowolonych z III RP „elit”, nie ma znaczenia. Blednie w blasku waszych serwerów…

Polacy powinni być PKW wdzięczni. Wybory w świecie demokratycznym to istota ustroju, jak słyszymy „święto demokracji”. W III RP to święto jest tyle warte, ile kompetencje informatyczne członków PKW.

System nie czyni wydruków

— próbował tłumaczyć problemy z systemem informatycznym Stanisław Zabłocki z PKW. Jego oblicze emanowało przy tym skrajną impregnacją na jakąkolwiek wiedzę w tym zakresie. Jednak przecież w III RP to nie przeszkadza.

Osiadli przez zasiedzenie (niektórzy jeszcze od lat 80.!) członkowie PKW kompromitują się przy okazji każdych wyborów, wskazując, jak we współczesnej Polsce traktuje się głosowanie. Przy każdej okazji powtarza się ten sam schemat. Alarmy i ostrzeżenia ekspertów przed głosowaniem, problemy w czasie wyborów i liczenia wyników, a potem obietnica, że następnym razem będzie lepiej, bo… członkowie PKW wyciągnął wnioski. I tak przy każdym głosowaniu.

Widząc, co dzieje się w PKW, widząc, że Komisja ma od lat pozwolenia na tak skandaliczny poziom ignorancji trudno oprzeć się wrażeniu, że to, co obserwujemy, ma swój cel.

Zrobienie chaosu jest celową dywersją, żeby wszystko zagmatwać, żeby utrudniać, żeby robić wokół tego zamieszanie, zamęt. A w tym zamęcie, żeby fałszować. Po to jest robione. To się samo nie dzieje

— mówi portalowi Stefczyk.info w sposób jednoznaczny Jan Pietrzak.

Rzeczywiście widząc co wyczyniają „leśne dziadki” z PKW nie sposób nie zadać pytania: mamy do czynienia z błędami systemu, czy „poprawieniem” wyników?