Prawdopodobnie nie jest jeszcze za późno, żeby naprawić błąd, jaki popełniły władze UE, powierzając wicepremier Elżbiecie Bieńkowskiej stanowisko komisarza do spraw rynku wewnętrznego. W ramach tych obowiązków ma zarządzać jednolitym rynkiem, przedsiębiorczością i małymi przedsiębiorstwami. To pięknie, że gwiazda naszego rządu, została doceniona poza rodzinnymi Mysłowicami.

Powiedzmy otwarcie, patrząc każdemu Europejczykowi prosto w oczy, Elżbieta Bieńkowska jest „gwiazdą” pod każdym względem. Nie jestem wstanie się powstrzymać, aby nie wymienić rzucających się w oczy niezwykłych talentów. Wrodzona i nabyta w Platformie Obywatelskiej inteligencja, twórczy umysł i przenikliwy, realizm połączony z mysłowicką fantazją. Umiejętność odróżniania rzeczy stworzonych przez człowieka a żywiołami natury przez człowieka do nieokiełznania, w rodzaju opadów śniegu i temperatury minus 5 stopni Celsjusza. Umiejętność intuicyjnego rachunku zysków i strat, czyli ustalania, co się bardziej opłaca. Wegetować w Polsce na stanowisku wicepremiera czy wyjechać za premierem do Brukseli na funkcję komisarza. Dokonania celnego rachunku ułatwiła partyjna przyjaciółka Ewa Kopacz, nakreślając rząd bez udziału w nim Elżbiety Bieńkowskiej.

Przykro to mówić, ale większość komentatorów zaślepiona samym faktem awansu do Brukseli, zapomniała że zostaną tam zmarnowane talenty Bieńkowskiej w dziedzinie, w której nie ma sobie równych w świecie. W kolejnictwie. To jej prawdziwa domena. Jej powołanie. Usprawnianiem kolei w Europie powinna się zająć. Europejczycy, podobnie jak Polacy, mieliby gwarancje, że niezależnie od warunków, bez względu na pogodę , będą mogli poruszać się pociągami, jeżdżącymi punktualnie, niezawodnie w komfortowych warunkach. Niby to nie moja sprawa. Ale czy można mi się dziwić, że zależy mi na uszczęśliwianiu reszty krajów Europy?