Wiceprezes PiS, szef parlamentarnego zespołu Smoleńskiego i były minister spraw wewnętrznych Antoni Macierewicz wspomina prof. Annę Pawełczyńską:

Byłem pod olbrzymim wrażeniem jej prac naukowych, miałem świadomość, że jest jednym z najwybitniejszych polskich naukowców. Poznałem ją osobiście ok. pięć lat temu na jednym ze spotkań u prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Ostatnio dość długo rozmawialiśmy. Była niesłychanie energiczną osobą i bardzo zatroskana o Polskę. Jednocześnie była pełna determinacji intelektualnej.

Chciała swoją pracą, twórczością i analizami wpłynąć na zmiany. Chciała wydobyć z Polaków, to co najlepsze. I była przekonana, że zmiana jest możliwa. Myślała zresztą nie tylko w skali kraju, ale całego narodu polskiego, rozproszonego po świecie. W takiej perspektywie analizowała sytuację Polski i Polaków. Była niezwykłą osobą, robiła ogromne wrażenie na każdym rozmówcy. Przypominała wielkie polskie postacie z okresu z przed II wojny światowej, najwybitniejszego pokolenia Polaków w ciągu ostatnich wieków.

Była zaangażowana w wyjaśnienie katastrofy Smoleńskiej. Dramat Smoleński był dla niej bardzo ważny. Ale jej perspektywa była szersza. W centrum jej myślenia był naród Polski, byli Polacy. Ze wszystkimi ich nadziejami, dążeniami i możliwościami rozwojowymi. Myślała dużo o młodym pokoleniu, upatrując w nim wielkie nadzieje. Była niesłychanie optymistycznie nastawiona do możliwości zmiany naszej sytuacji i odzyskania pełnej możliwości działania Polaków, zarówno w kraju jak i zagranicą oraz odnośnie wkładu Polski w historię świata.

not. Ryb