Lekcja politycznego savoir-vivre w specyficznie Polskiej wersji demokracji

Lekcja politycznego savoir-vivre nr 1: Źle, gdy IV RP wysyła służby do łapówkarzy. Dobrze, gdy III RP wysyła służby do dziennikarzy.

Lekcja nr 2: Dobrze nagrywać władzę PiS, źle nagrywać władzę PO.

Lekcja nr 3: Źle, gdy opozycja mówi, że państwo PO nie działa. Dobrze, gdy minister PO mówi, że państwo PO nie działa.

Lekcja nr 4: Źle, gdy opozycja podejrzewa rząd o wpływanie na niezależne instytucje. Dobrze, gdy rząd wpływa na niezależne instytucje.

Lekcja nr 5: Dobry, kto ukrywa podejrzany majątek. Zły, kto próbuje ujawnić przez kogoś utajniony majątek.

Lekcja nr 6: Źle, gdy narażamy się sąsiadom walcząc o nasz interes. Dobrze, gdy kompromitujemy się bez powodu.

Lekcja nr 7: Niepotrzebne są „oryginalne nośniki” w sprawie śmierci Prezydenta RP. Potrzebne są w sprawie nagrania kolesi przy kolacji.

Lekcja nr 8: Nieprzyjazne dla przedsiębiorców jest zwalczanie korupcji. Przyjazne jest, gdy się im mówi, jak można ich bardziej okraść.

Lekcja nr 9: Źle, gdy opozycja jest aktywna medialnie w sprawie afery taśmowej. Źle, gdy opozycja nie jest aktywna w sprawie afery taśmowej.

Lekcja nr 10: Można zdymisjonować szefa CBA za wykrycie afery. Nie można zdymisjonować szefa MSW za uczestnictwo w aferze.

Roch Baranowski