Aż tu nagle jasny blask - jesteśmy w Unii

Dostaliśmy z Unii wielki wór pecunii…

Dziś z wrażenia serce wali mi jak młotem

A przez grzbiet przechodzą ciarki z góry na dół

I nie mogę wyjść z podziwu nad tym spotem

Jaki się zmienił ten nasz polski ziemski padół

Kiedyś w Polsce było szaro, buro, brzydko

Polonezy, torby, bazar, Suzin, Loska

Szare miasto, marna wieś i liche żytko

Bida z nędzą i w kapliczce Matka Boska

Aż tu nagle jasny blask – jesteśmy w Unii!

Hej, Polaku, śpiewaj odę do radości

Dostaliśmy z Unii wielki wór pecunii

I sypnęło, niczym z rogu obfitości!

Szumi zboże, las i kręcą się wiatraki

Autostrady, most, stadiony narodowe

Pachną łąki i czerwone kwitną maki

Nawet Paul Mc Cartney złapał się za głowę

A Polacy jacy tacy ponuracy

I choć panią wicepremier dreszczyk wstrząsa

To nie klaszczą i nie cieszą się rodacy

Ten marudzi, tamten klnie, a ten się dąsa

Nawet kiedy sam pan premier :”Hej Dżud” śpiewał

To się naród tym zupełnie nie podniecił

Nie przykryje ta piosenka waszych przewał!

Nie rozbawi ta piosenka głodnych dzieci!

A gdy wyszło na jaw, że milionów siedem

Kosztowały podatników te spociska

Ktoś zawołał – ja tu psiakrew klepię biedę

Chleba dajcie mi cholera, nie igrzyska?

Janusz Wojciechowski