Sceny odtwarzające walkę i codzienne życie żołnierzy Armii Krajowej na Wileńszczyźnie w 1944 roku można będzie obejrzeć w niedzielę w skansenie w Olsztynku (woj. warmińsko-mazurskie) podczas inscenizacji historycznej, zorganizowanej przez Muzeum II Wojny Światowej.

W inscenizacji uczestniczyć będzie blisko 70 rekonstruktorów, prezentujących działalność wileńskich brygad AK, wojsk niemieckich i formacji kolaboracyjnych oraz partyzantki sowieckiej.

Organizatorzy zadbali o możliwie wierne otworzenie broni i umundurowania. Użyte zostaną odrestaurowane pojazdy militarne, w tym samochód KDF 82 Kubelwagen z 1943 r., ciężarówka Kloeckner S-3000 i motocykle BMW R-71. Teren olsztyneckiego parku etnograficznego został tak zaaranżowany, by zobrazować warunki panujące na Wileńszczyźnie w czasie wojny.

Pomysłodawca inscenizacji Mateusz Jasik z Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku powiedział PAP, że głównym celem tego wydarzenia jest przybliżenie historii Polskiego Państwa Podziemnego na Wileńszczyźnie oraz opowiedzenie o skomplikowanej sytuacji narodowościowej i politycznej na tym terenie.

Jak przypomniał, tamtejsze oddziały AK musiały walczyć nie tylko z Niemcami, ale też z pomocniczą policją litewską i przeciwpartyzanckimi ekspedycjami, w których uczestniczyli żołnierze pochodzenia ukraińskiego, oraz z partyzantką sowiecką. W jego ocenie, widowisko ma ważne walory edukacyjne.

Podczas niedzielnej inscenizacji zaprezentowane będą nie tylko partyzanckie bitwy, ale również codzienne życie AK-owców, w tym zdobywanie żywności i zaopatrzenia. Poszczególne sceny wkomponowano w architekturę i rzeźbę terenu skansenu, w którym znajduje się sektor zabudowań litewskich, pola i pastwiska, oazy leśne, oczko wodne i rzeczka Jemiołówka.

Program został przygotowany tak, aby uniknąć nadmiernej drastyczności i mogły w nim uczestniczyć rodziny z dziećmi. Planowany jest udział kombatantów walczących w czasie wojny w szeregach AK, których zaproszono jako honorowych gości.

Inscenizacja odtwarza wydarzenia, rozgrywające się na Wileńszczyźnie na początku 1944 roku. Był to przełomowy okres dla partyzantki wileńskiej, w którym nastąpił znaczny wzrost liczebności i aktywności oddziałów. Największe z nich były brygady trzecia, piąta i szósta, liczące po ok. 200 partyzantów. W niektórych polskich wsiach obecność partyzantki przypominała kwaterowanie regularnego wojska, tworzono tam służby medyczne, aprowizacyjne czy władzę sądowniczą.