Po przeanalizowaniu oświadczenia Zarządu PKP Intercity można stwierdzić, że główne tezy zawarte w rozmowie w tygodniku "wSieci" z Czesławem Warsewiczem wydawcą portalu naKolei.pl są zgodne z rzeczywistością. A w szczególności:

Teza 1. Zakup Pendolino grozi bankructwem PKP Intercity wynikający z faktu konieczności obsługi dodatkowego zadłużenia wynoszącego grubo ponad 100 mln zł rocznie wliczając w to ratę spłaty kredytu,

Teza 2. W przypadku niemożliwości obsługi zadłużenia przez PKP Intercity z uwagi na gwarancje Skarbu Państwa to obowiązek obsługi przejmuje właśnie Skarb Państwa, czyli my podatnicy,

Teza 3. W przetargu na zakup Pendolino w wysokości 2,8 mld zł złożono jedynie tylko jedną ofertę,

Teza 4. O wiele mniejsze finansowanie z funduszy unijnych niż na początku zakładano, czyli 90 mln Euro a nie 200 mln Euro, co powoduje jeszcze gorszą sytuację przewoźnika, ponieważ aż 575 mln Euro ma być finansowane długiem. Jest to około 2,4 mld zł, co w sposób oczywisty przekracza zdolności finansowe oraz płynnościowe PKP Intercity,

Teza 5. Brak przedstawienia wiarygodnych analiz ekonomiczno-finansowych potwierdzających racjonalność zakupu tego typu taboru, który może świadczyć o niegospodarności zarządzania środkami publicznymi,

Teza 6. Brak wpływu tego zakupu na rozwój polskiej gospodarki,

Teza 7. Brak transparentności oraz odpowiedniej wiedzy opinii publicznej o całym procesie zakupu oraz jego konsekwencjach.

Ponadto oświadczamy, że Czesław Warsewicz został odwołany ze stanowiska prezesa Zarządu PKP Intercity w dniu 9 stycznia 2009 roku z powodów, jak w swoim uzasadnieniu podano, że nie jest kolejarzem w sytuacji znakomitych wyników finansowych i przewozowych.

Prawdą jest, że przetarg na zakup nowoczesnych pociągów został ogłoszony w lipcu 2008 roku, jako naturalna konsekwencja dynamicznego rozwoju spółki PKP Intercity oraz rozwoju sektora kolejowego w tym czasie.

Przypomnijmy, że w latach 2006-2008 spółka wygenerowała około 150 mln złotych zysku netto a na inwestycje przeznaczyła ponad 1 mld zł. Temu procesowi towarzyszył ponad 30% wzrost liczby pasażerów. Widoczny był w tym okresie bardzo wyraźny wzrost jakościowy świadczonych usług przez przewoźnika. Równolegle rozpoczęto proces budowy intermodalnych centrów komunikacyjnych takich jak: Warszawa Zachodnia, Warszawa Centralna, Kraków Główny i Katowice.

Ponadto rozpoczęto wielomiliardowe nakłady inwestycyjne przeznaczone na modernizację infrastruktury a w tym szczególnie modernizację E65, która miała być w całości zmodernizowana przed EURO 2012. W takiej sytuacji naturalną konsekwencją był zakup nowoczesnego taboru mogącego w jeszcze lepszy sposób poprawić, jakość obsługi pasażerów, którzy są najważniejsi w systemie kolejowym.

W związku z tym, że system kolejowy jest systemem naczyń połączonych niemogącym efektywnie współistnieć bez siebie nawzajem, dlatego po rozpoczęciu realnej modernizacji kolei poprzez budowę nowoczesnych centów komunikacyjnych oraz infrastruktury naturalną konsekwencją było rozpoczęcie procesu zakupu nowoczesnego taboru.

Ogłoszony przetarg w lipcu 2008 był prowadzony w procedurze tzw. dialogu konkurencyjnego polegającego między innymi na tym, że w jego trakcie jest stworzona techniczna specyfikacja zamówienia ze wszystkimi parametrami techniczno- ruchowymi dopasowanymi do polskiego rynku i uwzględniające jego specyfikę oraz ewentualne wsparcie lokalnych dostawców. Ta specyfikacja została zatwierdzona w roku 2010 czyli długo po odwołaniu prezesa Warsewicza. Jest rzeczą bardzo prostą ustalenie faktu, kto prowadził procedurę przetargową i jaki zarząd ją zatwierdził. Podobna sytuacja jest w przypadku osób odpowiedzialnych za podpisanie tego kontraktu.

Reasumując te rozważania można wyciągnąć następujące wnioski:

Wniosek 1. W latach 2006-2008 PKP Intercity była modernizującą się i generującą wielu set milionowe zyski spółką,

Wniosek 2. W tych samych latach nastąpił znaczny rozwój sektora kolejowego a w szczególności wzrost nakładów inwestycyjnych,

Wniosek 3. Techniczna specyfikacja określająca dokładnie wyposażenie oraz wymogi, co do nowego tabu została zatwierdzona przez Zarząd spółki w roku 2010,

Wniosek 4. Zarząd spółki PKP Intercity po uzyskaniu wszystkich zgód właścicielskich (ministerstwo transportu i ministerstwo finansów) w maju 2011 roku podpisało umowę na zakup Pendolino.

CZYTAJ TAKŻE: Kłamstwo Pendolino. "wSieci" ujawnia drugie dno wielkiej transakcji. "Ktoś za to coś wziął, gdzieś poszły łapówki, procenty"

NaKolei.pl