W związku z aktualną dyskusją dotycząca polityki prorodzinnej, w tym propozycją powołania Ministerstwa ds. Rodziny, mając na względzie jej społeczne znaczenie, pragniemy w imieniu 130 organizacji prorodzinnych, zabrać głos w tej sprawie.

Po pierwsze uważamy, że w obliczu dramatu demograficznego, ale również dużej dynamiki rozwodów, upowszechniania modelu wychowywania dzieci tylko przez jednego z rodziców, zwiększania się liczby dzieci wychowywanych poza rodziną naturalną (w rodzinach zastępczych i placówkach opiekuńczych), ubóstwa dużej liczby rodzin i wielu innymi negatywnymi zjawiskami, polityka rodzinna winna uzyskać najwyższy priorytet w działaniach państwa i samorządu lokalnego.

Po drugie, trudno uznać dotychczasowe działania w tym względzie za adekwatne do problemów polskich rodzin (choć wydłużenie urlopów macierzyńskich, czy zapewnienie większej liczby miejsc w przedszkolach są krokiem w dobrym kierunku). Mimo, że polska rodzina jest bardzo osłabiona, nasze państwo nie posiada kompleksowej diagnozy sytuacji rodzin ani wieloletniego, ponadpartyjnego programu polityki rodzinnej, (choć w ramach prac Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu Polski, rząd zobowiązał się do przygotowania takiego programu w 2009 r.).

Po trzecie, nie jesteśmy wolni od obaw czy Ministerstwo ds. rodziny nie zostałby wykorzystane do regulowania życia rodzin w ideologicznym duchu, a państwo działało jedynie pomocniczo, nie ingerując nadmiernie w życie podstawowych wspólnot: małżeństwa i rodziny. Obawy te są uzasadnione mi.n.: podpisaniem Konwencji Rady Europy w sprawie przemocy wobec kobiet czy projektami wprowadzenia do systemu prawnego tzw. związków partnerskich. Obie sprawy podważają znaczenie wspólnot podstawowych, jakimi są małżeństwo i rodzina.

Jednak mając na uwadze to, że rodzina powinna być w Polsce kluczowym zadaniem, opowiadamy się za czasowym powołaniem urzędu ds. rodziny, którego rola i zadania powinny być jasno określone i poprzedzone debatą Sejmu i Senatu nad zagadnieniami polityki rodzinnej. W debacie społecznej powinni mieć też możliwość wypowiedzenia się rodzice, prorordzinne organizacje pozarządowe i kościoły.

Dzisiaj sytuacja rodzin wymaga szybkich działań i deklaracje o jej znaczeniu muszą przełożyć się na język decyzji, których celem winno być to, by:

1. w Polsce posiadanie większej liczby dzieci nie oznaczało popadania w ubóstwo,

2. rodziny masowo nie emigrowały z Polski,

3. stworzyć warunki materialne i mieszkaniowe do tego, aby w rodzinach rodziło się więcej dzieci, zgodnie z oczekiwaniami rodziców,

4. nakłady na politykę rodzinną nie należały do najniższych wśród państw Unii Europejskiej.

W imieniu Zarząd Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia

(-) Paweł Wosicki –prezes
(-) Antoni Szymański – wiceprezes
(-) Anna Dyndul – sekretarz