Polscy lewicowi mitomani wzięli się za decydowanie kto jest w naszym kraju faszystą a kto nie. Nie ma się czemu dziwić. Już dawno wybitny przedstawiciel lewicy Goering mówił, że to on decyduje kto jest Żydem a kto nie.  O lat komuniści i lewica by móc się odróżnić się od faszystów i narodowych socjalistów, którzy są ich ideologicznymi braćmi, każdego kto jest na prawo od nich wrzuca do brunatnego worka.

Zrównanie faszyzmu z nazizmem i uznanie ich za wykwit prawicy służyło komunistom (i całej lewicy) dla stygmatyzowania wszystkich swoich przeciwników. Faszyzmem nazwane zaczynało być wszystko, co, zdaniem lewicowców, sąsiadowało z faszyzmem, a więc z lewicowej perspektywy wszelkie mocniejsze prawicowe idee

- pisał Bronisław Wildstein na portalu wpolityce.pl

Ja jednak dostrzegam jeszcze jeden problem przemilczany często nawet przez konserwatywne media. Otóż lewica za wszelką cenę chce się odciąć od antysemityzmu, który był niegdyś nieodłącznym elementem czerwonej ideologii. W końcu to nienawiść Marksa do burżuazji i kapitalizmu doprowadziła go do fanatycznej nienawiści wobec Żydów, której nie powstydziłby się sam Julius Streicher. Marks w swojej pracy „ W kwestii żydowskiej" pisał:

Jaka jest świecka podstawa żydostwa? Praktyczna potrzeba, własna korzyść. Jaki jest świecki kult Żyda? Handel. Jaki jest jego świecki bóg? Pieniądz.

W innym miejscu dodaje:

Społeczna emancypacja Żydów jest emancypacją społeczeństwa od żydostwa.

Natomiast w 1856 roku w „New York Daily Tribune" Marks napisał:

Tak więc za plecami każdego tyrana odnajdujemy Żyda, jak za papieżem jezuitę.

Marks nie szydził z Żydów tylko z powodu ich powiązań z kapitalistami, ale również z pobudek ściśle rasistowskich pisząc:

Jest teraz dla mnie całkowicie jasne, że jak wskazuje kształt jego głowy i sposób, w jaki rosną jego włosy, pochodzi on od Murzynów, którzy przyłączyli się do ucieczki Mojżesza z Egiptu.

Źródłem lewicowego antysemityzmu z pewnością jest również Oświecenie, którego najsłynniejszy przedstawiciel- Wolter pisał o Żydach:

Jest to naród zupełnych ignorantów, który przez lata łączył niegodziwe skąpstwo i najbardziej oburzający przesąd z gwałtowną nienawiścią tych wszystkich narodów, które ich tolerowały.

Kolejny przedstawiciel lewicy, brytyjski publicysta i ekonomista, John Atkinson Hobson, zajmujący się imperializmem, w swoich pracach podkreślał negatywny wpływ Żydów na międzynarodową gospodarkę i politykę. W książce „War in South Africa" z początku XX wieku pisał, iż wojna burska jest prowadzona w interesie żydowskiej finansjery, która dorobiła się swoich majątków bynajmniej nie uczciwą pracą, ale spekulując na rynkach międzynarodowych.

Antysemickie banialuki pojawiały się na ustach przedstawicieli „postępu" i walki z wyzyskiem finansowym proletariatu nie rzadziej niż u tzw. prawicy. Mark Strauss opisał w „Foreign Affairs" manifestacje antyglobalistów, którzy mieli transparenty z hasłami „Naziści, Jankesi i Żydzi. Nigdy więcej narodów wybranych". Inni uczestnicy tych protestów paradowali z koszulkami z symbolem swastyki przekształconej w Gwiazdę Dawida.

Podczas jednej z manifestacji zaatakowano nawet członków żydowskiej organizacji domagającej się powołania państwa palestyńskiego i pokoju na Bliskim Wschodzie. Nie można zapominać o antysemityzmie dzieci pokolenia 68, który występował szczególnie w Niemczech. Gotz Aly porównał w swojej książce „Unser Kampf" lewaków do nazistów, pisząc, że oba nurty wyrażały swoją głęboką niechęć wobec indywidualizmu i demokracji, łączy je także niesamowita pycha i patrzenie z wyższością na starych, nie podzielających rewolucyjnego entuzjazmu profesorów. Natomiast dwa lata temu to nie żadna prawica a lewicowy włoski związek zawodowy "Flaica-uniti-Cub" rozrzucał w Rzymie ulotki nawołujące do bojkotu żydowskich sklepów.

Nie można rzecz jasna zapominać o tym, że to współczesna lewica jest odpowiedzialna za holokaust dzieci nienarodzonych. Ich chora, pozbawiona jakiegokolwiek współczucia dla słabszych, ideologia  doprowadza również do zabijania noworodków , nazywanego późną aborcją, co miało miejsce niedawno w Meksyku i jest akceptowane  oraz promowane przez wielki autorytet „postępowców" prof. Singera.

Ostatnie skandaliczne wypowiedzi czołowych przedstawicieli lewicy nie pozostawiają złudzeń kto jest prawdziwym zagrożeniem dla demokracji.

Demokracja i socjalizm nie mogą iść ze sobą razem. Nie możesz wybrać obu tych dróg jednocześnie.

- pisał Alexis de Tocqueville. Po ostatnich wydarzeniach związanych z 11 listopada zaczynam w to coraz mocniej wierzyć.

Łukasz Adamski