Amerykańska katolicka strona internetowa Church Militant opublikowała materiał o przestępstwach seksualnych, popełnionych przez osoby duchowne Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X oraz o tym, jak przełożeni Bractwa chronili ich, mimo tego, że wiedzieli co uczynili.

W swoim materiale pod tytułem „Sympatycy perwersji“, będącym owocem wielomiesięcznej pracy, dziennikarka Christine Niles, przedstawiła zaledwie kilka osób z Bractwa oskarżonych o przestępstwa seksualne.

“Wszystkie czyny zostały ukryte przez kontrowersyjne Towarzystwo katolickich księży i stało się dowodem na to, że niczym nie różni się od innych diecezji, na które dotąd spoglądało z góry ukrywając się za maska tradycyjnego katolicyzmu”, mówi w materiale Church Militanta.

Bractwo Kapłańskie św. Piusa X (SSPX) jest stowarzyszeniem życia apostolskiego o nieuregulowanym statusie kanonicznym. Bractwo powstało z inicjatywy biskupa Marcela Lefebvre’a w 1970 r., a powodem jego założenia było nieakceptowanie postanowień Soboru Watykańskiego II.

Od samego początku Bractwo znajduje się w większym lub mniejszym konflikcie z Watykanem, a swój szczyt osiągnął on podczas pontyfikatu Jana Pawła II, który w 1988 r. ekskomunkował Lefebvre’a za udzielanie nieważnych święceń kapłańskich.

W tym momencie Church Militant, katolickie medium, które również reprezentuje tradycjonalne podejście do wiary i często krytykuje Watykan, w bardzo ostry sposób zaatakowało lefebrystów, jak zwykło się nazywać członków Bractwa.

Niles przytacza całą listę przypadków. Jeden z nich związany jest z nazwiskiem o. Ramona Anglesa, dyrektora szkoły St. Marys, którą SSPX Bractwo kieruje w Kansas, w USA. W materiale mowa jest o świadectwie siostry jednego z byłych uczniów szkoły Michaela Gonzaleza, który popełnił samobójstwo, a  w liście pożegnalnym napisał, że stał się ofiarą wykorzystywania seksualnego dyrektora szkoły o. Anglesa. Przytacza się również przypadki innych osób, które zostały wykorzystane przez dyrektora szkoły, ale ten nigdy za nie nie odpowiadał i wszystkie ukrywał. Dziś jednym z bardziej wpływowych duchownych w SSPX-u.

Chiles przytacza także przykład francuskiego księdza Pierrea Duvergera, który kilkakrotnie był oskarżany o wykorzystywanie seksualne w USA. Dziennikarze opublikowali świadectwo kobiety, która była przez niego seksualnie napastowana. Kiedy zwróciła na to uwagę przełożonym księdza, została zignorowana. W międzyczasie dowiedziała się, że człowiek ten wciąż pracuje z młodymi ludźmi, pomimo zarzutów, które zostały mu postawione.

Wśród przypadków, które wspomina dziennikarka jest też duchowny Philippe Peignota, któremu udowodniono wykorzystywanie seksualne 11-letniego chłopca. Nigdy nie został zgłoszony na policję, a kara polegała na tym, że został przemieszczony do innej parafii. Niedługo później ponownie otrzymał zgodę na pracę z młodzieżą, a dokument wydał sam przełożony generalny Bractwa Bernard Fellay.

Inna historia dotyczny francuskiego kapłana Christopha Rosinela, który odsiedział karę 19 lat więzienia za gwałt na trzech kobietach, które były jego uczennicami w szkole SSPX-a. Bractwo udowodniło winę Roisnela, ale zamiast zgłosić sprawę na policję, wysłano go do klasztoru. Oczywiście znowu za zgodą Fellaya. Policja go jednak zchwytała i postawiła przed sądem.

Oprócz tych przypadków, które w jednoznaczny sposób oskarżają Bractwo, Chiles przypomina jeszcze inne, równie ciężkie. Dodaje, że ma wiedzę o wielu innych, ale nie może o nich wspominać dla dobra śledztwa, które trwa.

Z materiału zaprezentowanego przez Church Militant wynika, że dowody tam pokazane mogłyby poważnie wstrząsnąć SSPX. Okazuje się, że Bractwo cierpi z powodu tych samych problemów, które wstrząsają dużą częścią Kościoła katolickiego. Księży z poważnymi zaburzeniami seksualnymi oraz ich przełożonych, gotowych chronić ich za wszelką cenę. I tu nie może im przyjść z pomocą krytyka modernizmu czy Soboru Watykańskiego II. Kościół katolicki rozpoczął walkę z tymi anomaliami jeszcze za czasów pontyfikatu Jana Pawła II. Bractwo jeszcze nie zaczęło.