„Wiadomo, tolerancji trzeba uczyć w szkole. Dyrekcja podstawówki wyznacza tam dzień, kiedy uczeń raz do roku ma do wyboru – albo nakłada na siebie coś tęczowego, albo nosi kartkę na szyi i milczy, a na kartce jest napisane: ‘W solidarności z osobami homoseksualnymi, transseksualnymi, prześladowanymi i cierpiącymi za płeć będę milczeć’”- mówi polska pisarka.

Autorka m.in. „Transu” i „Polki” podzieliła się z „Newsweekiem” ( wywiad publikuje internetowa strona pisma) swoimi rozważaniami na temat Polaków i ich zacofania. Jak przystało na pisarkę z jądra warszawsko-krakowskiego salonu jej rozważania są szalenie „oryginalne” i w ogóle „nieprzewidywalne”.

Moja córka, kiedy uczyła się hymnu, zawzięcie powtarzała jedną frazę, reszty nie była w stanie zapamiętać: „pokazał nam Bonaparte, jak zwyciężać mamy”. Okazało się, że jej Bonaparte pokazał, jak zwyciężać matki. Każdy rozumie hymn i stare pieśni interesownie i po swojemu – ma prawo.

mówi Manuela Gretkowska, która ma też radę jak nauczyć w końcu Polaków miłości do homoseksualistów. Pisarka wie też co powinny robić sławne Polki, które w umyśle niektórych są zwyciężone przez starego męskiego szowinistę Napoleona.

Melinda Gates zapytana, dlaczego ona, katoliczka, finansuje antykoncepcję w Afryce, odpowiedziała: „Bo wierzę w Boga, ale wierzę też, że antykoncepcja działa”. Co robią najbogatsze Polki albo świetnie wykształcona pani psycholog – córka premiera? Zajmują się szmatami. Ani to pasja, ani sztuka czy konieczność zarobku – czysty narcyzm. Ich przykład ilustruje pewien standard ambicji – kasa i szpan, narcystyczne zachłyśnięcie się fasadą. Może musi upłynąć trochę czasu, żeby z tego ochłonąć? A może opisuje nas jakoś ta histeria wokół homoseksualistów – palenia i odbudowywania tęczy na placu Zbawiciela? Ostatnio na przykład Bronisław Wildstein ogłosił, że homoseksualizm nie jest czymś naturalnym, tylko nienaturalnym.

Wildstein powinien założyć na szyję tabliczkę i z nią paradować. Tak przynajmniej wynika z dalszej części rozważań polskiej skandalistki na miarę kieszonkowego Larsa Von Triera.

Opowiem ci, jak sobie z tym radzą w Kalifornii. Wiadomo, tolerancji trzeba uczyć w szkole. Dyrekcja podstawówki wyznacza tam dzień, kiedy uczeń raz do roku ma do wyboru – albo nakłada na siebie coś tęczowego, albo nosi kartkę na szyi i milczy, a na kartce jest napisane: „W solidarności z osobami homoseksualnymi, transseksualnymi, prześladowanymi i cierpiącymi za płeć będę milczeć”. To praktyczna nauka empatii, jak mogą się czuć osoby dyskryminowane. Moja córka solidarnie milczała cały dzień, za to jej babcia, słuchaczka Radia Maryja, narzekała: „Czego to nie wymyślą, w głowie się im poprzewracało!”. Różnica pokoleń, szkół i mentalności.

Choć Gretkowskiej nie podoba się wygląd Tęczy na Placu Zbawiciela („estetycznie jest obrzydliwa”) to uważa, że należy o nią walczyć.

Zlikwidowanie tego symbolu będzie kapitulacją i być może zachętą do myślenia: „a czemu by z braku tęczy nie poszukać sobie nowej i spalić dom geja albo podpalić transseksualistę?”. Tęcza stała się kolorowym piorunochronem. Zbiera te gromy nienawiści, płonąc świętym oburzeniem „zbawicieli narodu”. Ale pozwoliłabym spalić tęczę, żeby na tym miejscu postawić coś, czego się spalić nie da. Fontannę, z której strumień wody skombinowany ze światłem tworzyłby tęczę. Coś nowoczesnego i estetycznego. Przykro mi, ale plastikowe kwiatki są dla mnie polską drobnomieszczańsko-cmentarną ohydą. Fontann brakuje, na dodatek woda też jest bardzo chrześcijańskim symbolem.

Chrześcijański symbol może jednak nie zmyć tego, o czym marzy Gretkowska. A jest to smród Polski.

Dlatego że Polska jest takim śmierdzącym starzyzną patriarchalnym garniturem. Męskość w starym wydaniu macho. Albo szacun, albo w ryja. Patriarchat rządzi za pomocą tradycji, mentalnego sztonu: geje to patologia, kobiety są głupsze, szkoła ma być taka jak zawsze. Kościół straszy piekłem, politycy sobą.

wyznaje autorka pachnących czystą grafomanią powieści. I w swoim, jakże głębokim, stylu opisuje naszą sytuację.

A tak naprawdę żyjemy w politycznym McDonaldzie, gdzie można zamówić sobie demokrację – na miejscu, na wynos. Gdy Donald chce, ogłosi chemiczną kastrację zboczeńców albo natychmiastowe zamknięcie sklepów z ziołami, albo bezpłatne autostrady na weekend. Tworzy ustawy z palca. Prawo i moralność przegrywają w Polsce z naszą tradycją, czyli hipokryzją.

Autorka scenariusza do "Szamanki" Andrzeja Żuławskiego widzi jednak nadzieję dla siebie i swoich ciemiężonych przez patriarchat sióstr.

Na szczęście żyjemy jeszcze w takiej niedomkniętej demokracji. W Polsce demokracja jest świeżo malowana, jeszcze ma uchylone drzwi. Pokazał to Palikot, z determinacją i z nie tak wielkimi pieniędzmi. Partia Kobiet nie miała żadnych pieniędzy, w parlamencie się nie znalazła. Zapoczątkowała jednak polityczne i mentalne zmiany. To dowód, że można. Jest nadzieja na nową siłę polityczną. „Ino by się chciało chcieć”.

I choć „Partia Kobiet” jest tak kochana przez ciemiężone w Polsce kobiety, że nie pojawia się już nawet w sondażach, zaś Palikot odchodzi w zasłużony niebyt, Gretkowska ma jeszcze kilka rad dla Polaków. Jak stać się bardziej otwartym i tolerancyjnym? Otóż warto by nikt nie prowokował na przykład takich osobników jak Rafalala do oblewania wodą oponentów w dyskusji. Wystarczy nie pozwalać by ktokolwiek Rafalalalom przeszkadzał w TV. Nie ma bowiem tolerancji dla wrogów tolerancji!

Ale dlaczego nie zapraszać samej Rafalali, niech opowiada o sobie, niech ludzie wiedzą, kim jest. Do tego jest niepotrzebny Zawisza i szklanka wody. Dlaczego nie zapraszać ludzi myślących? Filozofów, psychologów, podróżników, poetów, artystów, mówić o filmach, o fantastycznych rzeczach, które są w książkach, poświęcać te 10-15 minut na myślenie?

Hmmm, ciekawe, że tym jednym zdaniem o ludziach myślących Pani Gretkowska tak łatwo sama się z telewizji wyprosiła…

Q