Gdy Krzysztof wydawał ostatnie tchnienie nie miał skończonych nawet 23 lat. Mimo to, zostawił po sobie niezapomniany dorobek i coś więcej – ofiarę z własnego życia.

Urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie. Krótkie życie Poety i zawierucha wojenna nie przekreśliły jego dorobku. Kolejne pokolenia dostały w literackim spadku po Baczyńskim ponad 500 wierszy, kilkanaście poematów i  ok. 20 opowiadań.

Mijają dekady, a ludzie w różnym wieku recytują takie utwory jak „Elegia o… [chłopcu polskim]”, „Spojrzenie” czy „Pragnienia”.

Jego wiersze zostały wykonywane przez najwybitniejszych polskich artystów,  m.in. Ewę Demarczyk, Michała Bajora, Grzegorza Turnaua czy Janusza Radka.

Baczyński, który był żołnierzem batalionu „Parasol” Armii Krajowej, zginął na posterunku w pałacu Blanka 4 sierpnia 1944 ok. godz. 16. Swoją ziemską wędrówkę zakończył w mieście, w którym ją rozpoczął.

Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?

gah