Łukasz Adamski podjął się niewdzięcznego zadania. Jego książka „Bóg w Hollywood” nie jest przekrojowym przeglądem amerykańskiego kina religijnego, lecz raczej próbą zrozumienia paradoksalnego stosunku hollywoodzkich gwiazd do chrześcijaństwa.

Przed naszymi oczyma przewija się więc korowód barwnych postaci - od szacownych twórców jak Martin Scorsese po groteskowych gwiazdorów kina rozrywkowego, których religijności często nie da odróżnić się od medialnej pozy, kapryśnego wyboru lub (w najlepszym przypadku) artystycznej intuicji. Na szczęście autor umiejętnie porusza się w gąszczu nazwisk, tytułów i informacji, wyraźnie rozgraniczając aktorów od ekranowych postaci oraz reżyserów od ich dzieł. Nie moralizuje, choć nie ma też do swoich bohaterów nabożnego stosunku: ćpuna nazywa ćpunem, a libertyna libertynem.

Myli się jednak ten, kto sądzi, że tematyka książki Adamskiego wyczerpuje się w pikantnych opisach prywatnych porachunków gwiazd Hollywoodu z Panem Bogiem. „Bóg w Hollywood” opowiada w głównej mierze o zasadach, na jakich wątki związane z chrześcijańską teologią i moralnością funkcjonują w amerykańskim kinie. Jest więc i o aborcji, i o księżach, i o egzorcyzmach, jak również o etycznych rozterkach filmowych gangsterów oraz naturze Jezusa Chrystusa. Poruszając te tematy na przykładzie konkretnych produkcji, Łukasz Adamski pomaga zrozumieć nie tylko Hollywood, ale i całą (wbrew pozorom bardzo różnorodną) amerykańską popkulturę. Jest to tym bardziej cenne, że w Polsce z tej perspektywy nikt chyba jeszcze na to środowisko równie przenikliwie nie spojrzał.

„Bóg w Hollywood” to z pewnością jedna z najbardziej wartościowych książek tropiących religijne motywy we współczesnej kulturze masowej. Polecam!

Magdalena Żuraw