Papież Franciszek podczas Mszy św. Krzyżma w Wielki Czwartek prosił kapłanów, by umieli płakać „nad grzechami Kościoła i świata, stając się narzędziami wstawiennictwa za wszystkich”. Jakże wielu heroicznych świadków w Kościele wskazuje nam tę drogę - mówił w bazylice Świętego Piotra.

Uroczystość Wielkiego Czwartku upamiętnia ustanowienie Eucharystii oraz sakramentu kapłaństwa i jest szczególnym świętem kapłanów.

Zachęta do skruchy - leku na zatwardziałość serca

Franciszek zwracając się do nich w homilii wyjaśnił, że chce podzielić się z nimi refleksjami na temat skruchy.

Jak zaznaczył, „nie jest to poczucie winy, które obala na ziemię, nie jest to skrupulatność, która paraliżuje, lecz dobroczynne ukłucie, które pali wnętrze i uzdrawia, ponieważ serce, widząc swoje zło i uznając siebie za grzesznika, otwiera się”, a „łzy spływają po twarzy”.

Kto zrzuca maskę i pozwala, aby Bóg spojrzał na jego serce, otrzymuje dar tych łez

— podkreślił papież.

Mówił zarazem, że nie oznacza to użalania się nad sobą, „do czego często jesteśmy kuszeni” i czemu sprzyja np. rozczarowanie, rozpamiętywanie krzywd lub zmartwienie z powodu zawiedzionych oczekiwań i braku zrozumienia ze strony innych.

Natomiast płakać nad sobą, to poważnie żałować, że zasmuciliśmy Boga grzechem

— zaznaczył papież.

To rozważanie ze smutkiem swojej dwulicowości i fałszu; jest to zejście w głębię meandrów swojej hipokryzji

— dodał.

Opisał skruchę jako lek na „zatwardziałość serca”, który przywraca do prawdy o sobie samym.

„Pan nie wymaga pogardliwego osądzania, ale miłości i łez”

Przywołał słowa świętego Benedykta: „wzbudź w sobie skruchę serca”, ponieważ „przez lekkomyślność i pobłażliwość dla zła, które w nas tkwi, nie potrafimy odczuwać bólu duszy”.

Zapytajmy siebie samych, czy wraz z upływem lat przybywa łez. Pod tym względem dobrze jest, jeśli ma miejsce coś odwrotnego niż w życiu biologicznym, gdzie, gdy człowiek dorasta, płacze mniej niż wówczas, gdy był dzieckiem. Natomiast w życiu duchowym ważne jest, aby stać się jak dziecko

— mówił papież do kapłanów.

Jak zaznaczył, ten, kto zna skruchę, „czuje się coraz bardziej bratem wszystkich grzeszników świata, bez fasady wyższości czy surowości osądu, lecz z pragnieniem miłowania i zadośćuczynienia”.

Papież apelował o solidarność i „czynienie skruchy za innych, zamiast złościć się i oburzać z powodu zła popełnionego przez braci”.

Od nas, swoich pasterzy, Pan nie wymaga pogardliwego osądzania tych, którzy nie wierzą, ale miłości i łez dla tych, którzy są daleko

— oświadczył Franciszek.

Aktywność i bezsilność

Podkreślił potrzebę wytrwałości w miłosierdziu.

Musimy być wolni od surowości i oskarżeń, od egoizmu i ambicji, od rygoryzmu i niezadowolenia, aby powierzyć się i polegać na Bogu, znajdując w nim pokój, który ratuje przed każdą burzą

— dodał.

Dzisiaj, w świeckim społeczeństwie grozi nam, że będziemy bardzo aktywni, a jednocześnie będziemy czuli się bezsilni, w wyniku czego stracimy entuzjazm i będziemy kuszeni, by się poddać, zamknąć się w narzekaniu i sprawić, by wielkość problemów przeważyła nad wielkością Boga

— ostrzegł.

Popołudniową Mszę św. Wigilii Paschalnej, inaugurującą Triduum Paschalne, papież odprawi tradycyjnie poza Watykanem. W tym roku w więziennym oddziale dla kobiet wielkiego zakładu karnego Rebibbia w Rzymie.

CZYTAJ TAKŻE:

— Dziś Wielki Czwartek. W Kościele katolickim rozpoczyna się Triduum Paschalne. Dzisiejsza liturgia odwołuje się do wydarzeń w Wieczerniku

— Wielki Tydzień w Watykanie. Papież Franciszek będzie przewodniczyć uroczystościom. Po zmaganiu się z chorobą

PAP/rdm