Matka Boża w Fatimie nie przestrzegała zasad poprawności politycznej. "Mówiła rzeczy niezgodne z duchem czasów"

Z perspektywy kultury dominującej dziś w świecie zachodnim objawienie Matki Bożej w Fatimie było skandaliczne. Mówiła bowiem rzeczy niezgodne z duchem czasów i z pewnością nie przestrzegała zasad poprawności politycznej.

1. Pierwsza tajemnica fatimska dotyczyła wiecznego potępienia. Maryja pokazała dzieciom piekło, do którego trafiają rzesze grzeszników. Świadkowie, którzy widzieli pastuszków tuż po objawieniu, opowiadali, że na ich twarzach malowała się groza, przerażenie i szok. Łucja wspominała, iż widok piekła, demonów oraz męczarni potępionych był tak potworny, że umarłaby ze strachu, gdyby wcześniej Maryja nie zapewniła jej, że zabierze ją do Nieba. W ten sposób Matka Boża złamała zasady bezstresowego wychowania. Według reguł obowiązującej dziś pedagogiki, przez straszenie piekłem naraziła dzieci na niepotrzebne lęki i traumatyczne przeżycia. W wielu krajach zapewne odebrano by Jej prawa rodzicielskie. Jednak przesłanie maryjne idzie także na przekór współczesnej praktyce duszpasterskiej i katechetycznej Kościoła. Dominuje bowiem tendencja, by mówić ludziom jedynie o nieskończonym Miłosierdziu Bożym i nie wspominać o grzechach śmiertelnych, piekle oraz możliwości wiecznego potępienia. Tymczasem Matka Boża uznała, że jest to widocznie sprawa najwyższej wagi, skoro zdecydowała się postawić ją jako pierwszą podczas najbardziej doniosłego objawienia maryjnego w historii. Przyjąć w pełni przesłanie fatimskie oznacza więc mówić ludziom więcej o piekle, aby ostrzec ich przed realnym zagrożeniem.

2. Matka Boża wezwała pastuszków do pokuty, postu, ascezy i umartwienia. Są to praktyki dziś raczej niepopularne i w Kościele powszechnie nieobecne lub całkowicie zmarginalizowane. Jeżeli ludzie decydują się na wyrzeczenia, to raczej są to diety i głodówki dla zdrowia i urody, a nie akty duchowe. W Fatimie dzieci na skutek wezwania Maryi brały na siebie dobrowolnie cierpienia w intencji ratowania grzeszników od piekła. Na przykład przewiązywały się pod ubraniami kłującym powrozem tak mocno, by sprawiało im to ból, i chodziły tak przez cały dzień. Nie zostały za to zganione przez Matkę Bożą, lecz doczekały się z Jej strony pochwał. Maryja powiedziała im tylko, by zdejmowały sznurek na noc. Znów idzie to wbrew współczesnej mentalności i praktyce duszpasterskiej Kościoła, w którym nikt dziś nie zachęca do tego typu postępowania. A w Fatimie Matka Boża nie tylko zachęcała, ale i pochwalała. Co w tym kontekście oznacza przyjęcie orędzia fatimskiego? Anioł z trzeciej tajemnicy krzyczy: „Pokuty pokuty, pokuty!” A pokuta ma swoje konkretne przejawy…

Trzecia tajemnica fatimska ma charakter apokaliptyczny. Przynosi wizję sądu ognistego wiszącego nad światem oraz męczeństwa niezliczonej rzeszy chrześcijan. To obraz, w którym nie miejsca na kompromis Kościoła z duchem czasów. Świat jawi się przestrzenią walki duchowej, której stawka pozostaje najwyższa. To kłóci się z dominującą dziś nie tylko w świecie zachodnim, ale także w wielu środowiskach katolickich retoryką, że najważniejszy jest spokój społeczny, bezpieczeństwo, zgoda, współpraca ponad podziałami itd. Okazuje się, że są sprawy ważniejsze. Kardynał Joseph Ratzinger w książce „Raport o stanie wiary” oddał sens trzeciej tajemnicy fatimskiej, cytując słowa Jezusa z Ewangelii: „jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie”. Albo – albo. Nie ma trzeciej możliwości. Nie ma żadnej prawdy, która leży pośrodku.

Objawienia Matki Bożej w Fatimie są więc dziś wielce niepoprawne. Czy wybrzmi to należycie podczas ich setnej rocznicy?