Postać i działalności kard. Edmunda Dalbora przypomnieli uczestnicy sesji naukowej „Kardynał Edmund Dalbor, Prymas przełomu 1915-1926”, zorganizowanej dokładnie w dniu 90. rocznicy śmierci pierwszego Prymasa odrodzonej Polski, arcybiskupa gnieźnieńskiego i poznańskiego, w Archiwum Archidiecezjalnym w Poznaniu.
Czas końca zaborów i odzyskania przez Polskę niepodległości domagał się osobistości wybitnej, jaką był kard. Edmund Dalbor. Patrzył na Polskę nie tylko z perspektywy archidiecezji gnieźnieńskiej i poznańskiej, ale znacznie szerzej, stanęło bowiem przed nim zadanie umacniania wiary i polskości
– powiedział w alokucji abp Stanisław Gądecki.
Metropolita poznański podkreślił, że kard. Dalbor należał do księży społeczników, którzy wykorzystali swoją wiedzę w obronie polskości.
Prof. dr hab. Jerzy Pietrzak z Uniwersytetu Wrocławskiego w swoim referacie zwrócił uwagę na działalność dobroczynną arcybiskupa gnieźnieńskiego i poznańskiego, który nazywany był „wielkim jałmużnikiem Polski”.
Henryk Sienkiewicz, jeden z założycieli Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, zabiegał o to, by kard. Dalbor wspierał finansowo najbiedniejszych w Kongresówce
– zauważył prof. Pietrzak.
Zwrócił uwagę, że kardynał zapoczątkował proces scalania organizacji charytatywnych w podzielonej dotychczas przez rozbiory Polsce. Przypomniał, że założył też na prośbę ks. Prądzyńskiego Ligę Katolicką.
Prelegent zaznaczył, że pierwszy Prymas odrodzonej Polski wielką rolę odegrał na polu katolicko-społecznym, zwracając uwagę, że kard. Dalbor był w tym względzie wychowankiem abp. Floriana Stablewskiego.
Historyk przywołał słowa ks. Nikodema Cieszyńskiego, redaktora „Rocznikach Katolickich”, że „marzeniem kard. Dalbora było, aby Poznań odgrywał taką rolę wśród katolicyzmu społecznego jak Mediolan w Niemczech czy München w Niemczech”.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Postać i działalności kard. Edmunda Dalbora przypomnieli uczestnicy sesji naukowej „Kardynał Edmund Dalbor, Prymas przełomu 1915-1926”, zorganizowanej dokładnie w dniu 90. rocznicy śmierci pierwszego Prymasa odrodzonej Polski, arcybiskupa gnieźnieńskiego i poznańskiego, w Archiwum Archidiecezjalnym w Poznaniu.
Czas końca zaborów i odzyskania przez Polskę niepodległości domagał się osobistości wybitnej, jaką był kard. Edmund Dalbor. Patrzył na Polskę nie tylko z perspektywy archidiecezji gnieźnieńskiej i poznańskiej, ale znacznie szerzej, stanęło bowiem przed nim zadanie umacniania wiary i polskości
– powiedział w alokucji abp Stanisław Gądecki.
Metropolita poznański podkreślił, że kard. Dalbor należał do księży społeczników, którzy wykorzystali swoją wiedzę w obronie polskości.
Prof. dr hab. Jerzy Pietrzak z Uniwersytetu Wrocławskiego w swoim referacie zwrócił uwagę na działalność dobroczynną arcybiskupa gnieźnieńskiego i poznańskiego, który nazywany był „wielkim jałmużnikiem Polski”.
Henryk Sienkiewicz, jeden z założycieli Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, zabiegał o to, by kard. Dalbor wspierał finansowo najbiedniejszych w Kongresówce
– zauważył prof. Pietrzak.
Zwrócił uwagę, że kardynał zapoczątkował proces scalania organizacji charytatywnych w podzielonej dotychczas przez rozbiory Polsce. Przypomniał, że założył też na prośbę ks. Prądzyńskiego Ligę Katolicką.
Prelegent zaznaczył, że pierwszy Prymas odrodzonej Polski wielką rolę odegrał na polu katolicko-społecznym, zwracając uwagę, że kard. Dalbor był w tym względzie wychowankiem abp. Floriana Stablewskiego.
Historyk przywołał słowa ks. Nikodema Cieszyńskiego, redaktora „Rocznikach Katolickich”, że „marzeniem kard. Dalbora było, aby Poznań odgrywał taką rolę wśród katolicyzmu społecznego jak Mediolan w Niemczech czy München w Niemczech”.
Strona 1 z 3
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/kosciol/281585-wielki-spolecznik-pierwszy-prymas-odrodzonej-polski-mija-90-lat-od-smierci-kard-edmunda-dalbora
