Nawrócenie języka, towarzyszenie rodzinom oraz lepsze przygotowanie kleryków do duszpasterstwa rodzin to niektóre z zagadnień poruszonych przez abp. Stanisława Gądeckiego w Jerozolimie. Przewodniczący Episkopatu Polski wygłosił wykład inauguracyjny na Fakultecie Teologicznym Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego.

Abp Stanisław Gądecki na Papieskim Uniwersytecie w Jerozolimie zaprezentował wskazania płynące z obrad niedawno zakończonego synodu o „Powołaniu i misji rodziny w Kościele i świecie współczesnym”.

Pierwszym ze wskazań Raportu Końcowego jest tzw. „nawrócenie języka”, czyli nauczanie o małżeństwie i rodzinie językiem bliskim codzienności. Słowami, które dzięki swej pozornej zwyczajności pozwolą przywrócić kwestiom związanym z miłością, seksualnością i wielu innym ludzkim doświadczeniom należną im godność.

Jak zrelacjonował Przewodniczący KEP, ojcowie synodalni podkreślili również potrzebę zmian w zakresie wychowania do właściwego przeżywania seksualności na różnych etapach życia. Niezbędne do tego jest wychowanie, które zostaje dopełnione we wszystkich sferach, od emocjonalnej po funkcjonowanie społeczne. W praktyce chodzi o przekazywanie rzetelnej wiedzy na temat potrzeb zaspokajanych w rodzinie, takich jak poczucie bezpieczeństwa, ciepło, życzliwość itp. oraz o odpowiedzialność osobistą i społeczną, gdy chodzi o przekazywanie życia w zgodzie z Bożym planem.

Abp Gądecki zwrócił uwagę na troskę tego Synodu dotyczącą przygotowania do małżeństwa i potrzebę opieki duchowej w pierwszym jego okresie. Ślub powinien być traktowany jako „moment w historii zbawienia” ważny dla całego Kościoła, a nie jedynie akt prawny. Stąd potrzeba celebracji przygotowań w sensie duchowym. Ojcowie synodalni wskazali również na konieczność duchowego towarzyszenia młodym małżonkom w pierwszych latach ich związku, kiedy szczególnie ważna jest otwartość na przyjęcie dzieci. W tym kontekście na pierwszy plan wysuwa się kwestia antykoncepcji, która oddziela płciowość od płodności. Zawiera się w tym całe zagadnienie odpowiedzialnego rodzicielstwa i wychowania, które powinno prowadzić do ukształtowania człowieka dojrzałego duchowo i gotowego do podjęcia wszystkich danych mu przez powołanie ról społecznych. **Aby zwiększyć skuteczność wychowawczą, rodzice powinni czuwać na programami szkolnymi i edukacyjnymi, gdyż na proces wychowawczy składają się rodzina, szkoła i państwo. Stąd konieczność wzajemnego wspierania się rodzin w ramach wspólnot oraz współpracy z instytucjami politycznymi, kulturalnymi i ekonomicznymi.

Osobne wskazania dotyczą osób rozwiedzionych, żyjących w ponownych związkach lub bez związku cywilnego. Złożoność tych sytuacji wymaga szczególnej wrażliwości. Dlatego należy na wszelkie, możliwe w danej sytuacji sposoby włączać te osoby we wspólnotę Kościoła, choć nie mogą przystąpić do Komunii świętej, żyjąc w ponownych związkach niesakramentalnych.

Prostą konsekwencją powyższych wskazań – jak zauważył abp Gądecki - jest rozwinięcie edukacji w seminariach o głębsze zrozumienie człowieka. Podkreślił, że seminarzyści powinni z pełną dojrzałością i odpowiedzialnością za przyszłych wiernych pogłębiać wiedzę o istocie powołania - do małżeństwa i do bezżenności.

Według abp. Stanisława Gądeckiego synod uwydatnił zasadniczą i pozytywną rolę rodziny w dziele ewangelizacji.

Rodzina jest powołana do tego, by była znakiem miłości Chrystusa, także dla ludzi stojących „daleko”. Znakiem dla rodzin, które jeszcze nie wierzą i dla tych rodzin chrześcijańskich, które nie żyją konsekwentnie wedle otrzymanej wiary

—powiedział Przewodniczący Episkopatu.

ann/KAI