Wczoraj wieczorem, w „Oknie Życia” mieszczącym się w domu Sióstr Wspólnej Pracy we Włocławku znaleziono noworodka. Zgodnie z procedurami dziewczynka trafiła do włocławskiego szpitala.

Jak relacjonuje jedna z sióstr, po godz. 19 na furcie włączył się sygnał alarmowy. Furtianka zeszła i zauważyła owiniętego w dwa kocyki noworodka. Poinformowała zaraz siostry pielęgniarki i przełożoną domu. Kiedy siostry podeszły do dziecka, zobaczyły śpiącą, nakarmioną i zadbaną dziewczynkę. Zgodnie z procedurami zawiadomiły pogotowie, policja spisała protokół i dziecko zostało zabrane do włocławskiego szpitala.

Dla nas przeżycie było wielkie, niedawno przeżywaliśmy uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Widzieliśmy duchowe owoce tego okna: ludzie przechodząc zatrzymywali się, może ktoś pomyślał, może ktoś się pomodlił. W dwa dni po święcie w oknie było dziecko

—relacjonuje siostra pielęgniarka.

Jeszcze tego samego wieczoru siostry otoczyły rodziców dziecka i samą dziewczynkę modlitwą. Dziś rano odprawiona została Msza św. w ich intencji.

Mam wielki szacunek dla matki tej dziewczynki, dla rodziców, za ich odpowiedzialne zachowanie. Dziecko było umyte, zadbane

—mówi siostra pielęgniarka. Jak dodała:

cieszymy się, że w kilka dni po tragicznym wydarzeniu, jakie miało miejsce we Włocławku, gdzie małe dziecko zostało pobite i zmarło (chodzi o dwuletniego Marcelka, który został pobity i blisko miesiąc walczył w szpitalu o życie, zmarł 14 marca br. – przypis red.), inne dziecko tutaj, w Oknie Życie, zostało uratowane.

Włocławskie „Okno Życia” im. Jana Pawła II, znajdujące się w domu generalnym Sióstr Wspólnej Pracy od strony ul. Wojska Polskiego, powstało w 2011 r. Jego otwarcie było jedną z inicjatyw związanych z obchodami jubileuszu 600-lecia konsekracji katedry włocławskiej. Poświęcił je biskup włocławski Wiesław Mering w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, 25 marca 2011 r.

W ciągu niespełna dziewięciu lat, odkąd uruchomiono w Krakowie pierwsze „Okno życia”, w całej Polsce pozostawiono w nich około 70 noworodków.

W tworzenie „Okien życia”, które działają już w wielu polskich miastach angażują się diecezjalne Caritas, żeńskie zgromadzenia zakonne, duszpasterstwa rodzin i miejscowe ośrodki adopcyjne.

Matka pozostawiająca dziecko zachowuje anonimowość i nie jest poszukiwana przez sąd. Natomiast dziecko bezzwłocznie trafia do szpitala na oddział noworodków, gdzie przechodzi badania, a o jego dalszym losie decydują sąd i ośrodki adopcyjne.

ann/KAI