Nieznaną fotografię Danuty Siedzikówny „Inki” oraz historię jej odnalezienia opublikował w najnowszym „Biuletynie IPN” historyk Piotr Niwiński. Zdjęcie z lipca 1946 r. przedstawia sanitariuszkę 5. Wileńskiej Brygady AK w tej samej sukience, w której została aresztowana.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Prezydent Duda na uroczystościach pogrzebowych „Inki” i „Zagończyka”. „Tym pogrzebem przywracamy godność państwu polskiemu!”. WIDEO

Fotografia Danuty Siedzikówny „Inki”

Fotografię Danuty Siedzikówny „Inki” można obejrzeć także w mediach społecznościowych IPN.

Pozując do tego zdjęcia sanitariuszka 5. Brygady Wileńskiej wiedziała, że jej rodzina jest bezpieczna – dopiero co spotkała się z siostrą, która przekazała jej dobre wieści. Danusia szykowała się do powrotu do oddziału – zdobyła już potrzebne medykamenty. Kiedy w połowie lipca 1946 roku robiono jej to zdjęcie, nie wiedziała, że lada chwila aresztuje ją ubecja

— głosi komentarz do opublikowanej na Facebooku fotografii.

Śmierć z rąk UB

Danuta Siedzikówna trafiła w ręce UB 20 lipca 1946 r. Po krótkim i brutalnym śledztwie została skazana na śmierć wraz z Feliksem Selmanowiczem „Zagończykiem”. 28 sierpnia 1946 r., na moment przed egzekucją, oboje krzyknęli: „Niech żyje Polska!”.

Młode ofiary „władzy ludowej” nie zginęły od razu. Strzałem z pistoletu zabił ich dowódca plutonu egzekucyjnego

— przypomniał we wpisie Instytut.

Gdzie znaleziono zdjęcie?

Fotografię odnalazł dr hab. Piotr Niwiński - historyk i politolog, pracownik Oddziału IPN w Gdańsku i profesor Uniwersytetu Gdańskiego.

W czerwcu 2020 r. przeglądałem, do pisanej aktualnie książki, akta dotyczące kilku młodych ludzi związanych z wileńską konspiracją. Była to sprawa wytoczona przez Urząd Bezpieczeństwa Reginie Sakowicz, jej bratu Walerianowi i Mieczysławowi Zajewskiemu. Skazano ich na kilkuletnie więzienie, a następnie, praktycznie do końca życia, inwigilowano i prześladowano

— napisał Niwiński w „Biuletynie IPN”, prezentując - jak podał - ostatnią fotografię „Inki”.

W aktach znajduje się zdjęcie „Inki”. Widzimy w nim uśmiechniętą dziewczynę w ciemnej sukience w jasne kwiatki

— dodał badacz, przedstawiając też hipotezę dotyczącą tego jak ta fotografia trafiła do akt. Danuta Siedzikówna spotkała się bowiem z siostrami Jadwigą i Heleną Mikołajewską, które z kolei uczestniczyły w spotkaniach prześladowanych przez Urząd Bezpieczeństwa osób, w tym m.in. Sakowiczów.

„Inka” u Mikołajewskich w lipcu 1946 r. znalazła się pierwszy raz. W czasie krótkiej znajomości (aresztowana została tej samej nocy, której się zjawiła) dziewczyny przypadły sobie do gustu. Nie tylko śpiewały partyzanckie piosenki i wymieniały się wieściami z konspiracyjnego świata. Możliwe, że „Inka” przekazała Mikołajewskim swoje zdjęcie. Taki zresztą był wtedy zwyczaj wśród młodzieży, aby obdarowywać się fotografiami, często z dedykacją. Zdjęcie „Inka” musiała zrobić niedługo przed przybyciem do Mikołajewskich, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby przywiozła je ze sobą w czasie podróży z oddziału partyzanckiego do Gdańska. Ponadto znajduje się na nim w sukience, w której najprawdopodobniej została aresztowana i zapewne rozstrzelana. W ciemnej sukience w kwiaty. Wedle wszelkiego prawdopodobieństwa jest to zdjęcie wykonane w pierwszej połowie lipca 1946 r. w Gdańsku

— napisał Niwiński.

Odnalezione szczątki i uroczysty pogrzeb

Danuta Siedzikówna „Inka” była sanitariuszką 5. Wileńskiej Brygady AK. 20 lipca 1946 r. została aresztowana przez funkcjonariuszy UB i osadzona w więzieniu w Gdańsku. Po ciężkim śledztwie skazana została na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 r.

W 2014 r. zespół IPN pod kierownictwem prof. Krzysztofa Szwagrzyka podczas prac na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku odnalazł i ekshumował szczątki młodej kobiety z przestrzeloną czaszką, które - dzięki pracy genetyków z Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie - zidentyfikowano jako szczątki Danuty Siedzikówny „Inki”. 28 sierpnia 2016 r., w 70. rocznicę jej śmierci, na gdańskim Cmentarzu Garnizonowym odbył się uroczysty państwowy pogrzeb „Inki” oraz innego żołnierza 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej - Feliksa Selmanowicza „Zagończyka”, który został rozstrzelany wraz z „Inką” w gdańskim areszcie.

kb/PAP/Twitter