„Gdy Niemcy po II wojnie światowej leżały w gruzach stało się coś czego się nikt nie spodziewał: dla 300 tys. ludzi z Europy Wschodniej ta (niemiecka-red.) pustynia gruzów stała się punktem ucieczki. Szczególnie zaskakujące: ci ludzie byli żydami” – pisze niemiecki tygodnik „Focus”.

Według pisma żydzi z Europy Wschodniej, z krajów Bałtyckich, a szczególnie z Polski, stamtąd uciekło, ale nie przed armią czerwoną, która okupowała ich ojczyzny, ale „przed ludźmi, którzy dotąd byli ich sąsiadami, kolegami, a czasem nawet przyjaciółmi”.

W Polsce od lata 1945 r. raz za razem dochodziło do antysemickich pogromów. Popełnionych nie przez Niemców, ale Polaków. Popełnionych na żydach, którzy przeżyli grozę niemieckiej okupacji oraz Holokaust i wrócili do swoich domów

—twierdzi „Focus” i zaznacza, że w Polsce „tradycyjnie” było wielu antysemitów.

Już przed I wojną światową wielu żydów uciekło z Polski do Niemiec w nadziej na lepsze życie w wolności

—podkreśla gazeta.

W latach 30-tych XX wieku polski antysemityzm i dyskryminacja żydów w niczym nie różniły się od niemieckich. Podczas okupacji wielu Polaków ukrywało żydów, ale byli też tacy co ich wydawali Niemcom, choćby by zarobić na tym pieniądze

—uważa „Focus” i wymienia jako przykład pogrom w Kielcach, do którego doszło w 1946 roku.

Pod oczami armii czerwonej doszło o wielu mordów i ekscesów

—pisze pismo dalej i cytuje dwóch niemieckich dziennikarzy Hansa-Petera Föhrdinga i Heinza Verfürtha, którzy napisali na ten temat książkę pdt. „Gdy żydzi uciekali do Niemiec. Zapomniany akapit historii powojennej” („Als die Juden nach Deutschland flohen. Ein vergessenes Kapitel der Nachkriegsgeschichte.”) i twierdzą, że pogorm w Kielcach stanowił „smutny rekord pod względem pod względem wrogości do żydów w powojennej Polsce”.

Zdaniem obu panów Polacy zamordowali po wojnie od 600 do 2500 żydów. Przed pogromami żydzi zaś uciekali do Niemiec. Tyle, że nie do samych Niemców, ale pod skrzydła aliantów w trzech strefach okupacyjnych.

Czytaj dalej na następnej stronie ===>