Prof. Witold Kieżun ps. Wypad 6 lutego świętuje 94. urodziny! W Powstaniu Warszawskim walczył jako żołnierz oddziału do zadań specjalnych. Uczestniczył w zdobyciu kościoła św. Krzyża i budynku Komendy Policji na Krakowskim Przedmieściu.

Prof. Kieżun: Mieliśmy poczucie zagrożenia, ale Powstanie było najpiękniejszym okresem mojego życia

Witold Kieżun urodził się w 1922 roku w Wilnie. Od października 1939 roku brał udział w wojskowej działalności podziemnej.W czasie Powstania Warszawskiego walczył w Oddziale Specjalnym Harnaś, odznaczony w sierpniu 1944 Krzyżem Walecznym, a w dniu 23 września 1944 roku dekorowany osobiście przez dowódcę AK generała Bora-Komorowskiego wojennym orderem Virtuti Militari i awansowany do stopnia podporucznika. Po kapitulacji Powstania uciekł z niemieckiego transportu wiozącego żołnierzy-powstańców do obozów jenieckich.

Moim zdaniem trzeba rozwijać kult Powstania. To był jednak najwspanialszy okres w naszym życiu.. Okres, w którym olbrzymia masa ludzi zjednoczyła się w jednej postawie reprezentującej interes ponadosobowy – to jest coś niezwykłego. Był okres, w którym masa, milion ludzi, myślało kategoriami nie swojego interesu, myślało kategoriami zdobycia wartości wyższego rzędu. To jest coś wspaniałego, że człowiek przeżył taki okres, że brał w tym udział, to jest kolosalna satysfakcja. Moim zdaniem te idee trzeba rozwijać, a nie dyskutować: było, nie było potrzebne. Nie było możliwości jego uniknięcia, ale najważniejsze jest, że to był okres fantastycznego, jednolitego zrywu. On udowodnił, że społeczeństwo, które jest podzielone, skłócone, bardzo zróżnicowane, może się złączyć wtenczas gdy chodzi o ideały wyższego stopnia w strukturze wartości – wolność, o którą walczyliśmy, zniszczenie okupanta, zlikwidowanie totalitaryzmu niemieckiego. A potem totalitaryzmu również radzieckiego. To jest wielka wartość i to musi w naszej świadomości zostać. Następne pokolenie musi być w taki sposób wychowywane, żeby miało świadomość rangi tego zrywu. Istnieje skala wartości, są wartości, za które trzeba – co daje kolosalną satysfakcję osobistą – poświęcić swój indywidualny interes, łącznie nawet ze swoim życiem. Na tym polega kwintesencja całego procesu Powstania, pamięci Powstania, historii Powstania

—podkreśla jubilat.

Zobacz fragment jego wspomnień nagranych 27 lipca 2005 roku w ramach Archiwum Historii Mówionej

ann/ahm.1944.pl/Facebook/Muzeum Powstania Warszawskiego